Daar gaat ze

Eindelijk was het zover, Esther mocht naar school! Ze was enorm vrolijk die ochtend, haar nieuwe schoolbeker mocht mee en ik had een oude tas van zolder gehaald die voor haar nieuw was en waar ze blij mee rond paradeerde. Daar gingen we dan, vier kinderen op de fiets om allemaal af te leveren en ook nog eens op dezelfde locatie. Jonathan en Rachel fietsten vast vooruit omdat Jonathan gym had en dus niet te laat moest komen. Ik zou hem in de rij naar gym wel een kusje geven. Rachel stond ons al op te wachten en liep samen met Esther het plein op, 2 zusjes. Manuël had even wat problemen met zijn fietssleutel maar uiteindelijk stond de fiets op slot. We gaven Rachel een kus waarna zij naar binnen rende. Met 2 kinders liep ik naar de kleuteringang. Ondertussen was ik Jonathan helemaal vergeten en hoorde ik achteraf hoe hij me vanuit de rij riep maar ik zag hem niet, arm schaap. 

Esther maakte kennis met haar juf die ze al wel een beetje kende en Manuël mocht laten zien waar ze haar tas kon laten. Dat taakje beviel hem prima. Vervolgens was ik Esther kwijt, hoe kan dat nou? Maar die was al aan het spelen met een vriendinnetje. Daar stond ik dan, onze laatste op school. Hoewel ik dacht dat het een makkie zou zijn moest ik wel even slikken hoor. 

Van Esther mocht ik wel naar huis gaan, nou dat ging echt niet gebeuren. Als ik niet voor haar mee naar binnen ging dan wel voor mezelf.

De kinderen verzamelden zich in de rij om naar binnen te gaan. Manuël wou bij me blijven en deed moeilijk. Ja, dat is Manuël. Gelukkig hielp Esthers juf mee hem naar binnen te krijgen waar hij bij zijn eigen klas kon aansluiten. Esther stond toch enigszins gespannen in de rij, het werd ook wel heel echt.

Binnen vonden we haar plekje, zong ze heerlijk mee en luisterde ze naar het bijbelverhaal. En zo knap hoe de juf het doet! Al die kinderen aansturen en het nog gezellig maken ook. Heel fijn om mee te maken en te zien dat Esther naar zo'n goede plek gaat.

Toen ik wegging moest Esther een beetje huilen. Onze stoere dame. Ze zwaaide me uit voor het raam en ik zag het trillende lipje, maar ze hield zich groot. Heel goed om even je mama erbij te hebben maar dan ook zelf in de klas te zijn. 

Ik fietste naar huis en dook gelijk online overleggen in, het was mijn werkochtend. Daardoor was er weinig tijd om erbij stil te staan dat ze alle 4(!) op school zitten. Echt wel een mijlpaal. 

Half 12 haalde ik Esther op. Ze zag me en barstte in tranen uit. Ik snelde naar haar toe en al huilend zei ze: 'het ging echt heel goed'. Alle spanning van de afgelopen weken kwam eruit. Huil maar lekker meisje, goed om het eruit te gooien. We gingen naar huis en zij mocht in de winkel iets lekkers voor de lunch kiezen. Ze koos een salade. Een heerlijk kind wat blijft verbazen. 

Eenmaal goed en wel thuis kwamen de grote verhalen hoe leuk het op school was en ze wou de dag erna wel weer. Ik weet zeker dat zij een heerlijke tijd op school gaat hebben, maar die eerste echte schooldag zal nog wel een hobbeltje zijn. Nu op naar haar verjaardag, volgende week 4 jaar!