Middelbare school

'Kun je de deur achter je kont dichtdoen?' Een zin die je verwacht van een ouder naar een kind maar nee, het was Manuël die mij hierop aansprak. Als hij in de avond zijn pyjama aan gaat doen en hij loopt langs de donkere slaapkamers dan vindt hij dat spannend. Met de deuren dicht is er niets aan de hand. Goed dat hij dat zo aangeeft. Ik was me er niet van bewust maar inderdaad, boven laat ik de deuren open staan.

Rachel mocht dansen bij de open dag van haar middelbare school. Ze vroeg of wij allemaal wilden komen kijken. Dat ze dat graag wil vind ik erg leuk en dus zorgden we ervoor dat we erbij konden zijn. Na het avondeten reden we erheen, ieder half uur gaf ze een optreden en zo konden we het nog 2 keer zien. Bij binnenkomst werd Jonathan er gelijk uit gehaald. Als kind in groep 7 is zo'n open dag natuurlijk ook heel geschikt om te bezoeken maar eigenlijk kwamen we voor Rachel. Jonathan kreeg een infotasje en alle kinderen kregen een naamsticker op. Ach als we er toch zijn gaan we er helemaal maar voor. Eerst keken we naar het optreden. Wat wordt Rachel toch steeds minder kind en steeds meer een vrouw.  Heerlijk om haar zo te zien schitteren. 

Omdat we nog 25 minuten hadden voor het laatste optreden liepen we een rondje door school. Zo kon Jonathan gelijk een indruk krijgen.

Het geschiedenis en aardrijkskunde lokaal spraken hem gelijk aan. Ik vermoed dat deze school niet het juiste niveau voor hem aanbied omdat hij zo blij wordt van theoretische kennis maar we wachten het schooladvies maar af.

Manuël wilde nog even blijven hangen bij de computers en dus splitsten we op. Bert bleef bij Manuël en ik nam Jonathan en Esther mee. We hadden nog 10 minuten en doken de techniek vleugel in. Daar sprak een docent ons aan en hij hield niet meer op met praten. We kregen informatie over het werken met elektriciteit. Jonathan was eerst geïnteresseerd en haakte op een gegeven moment af. Esther bleef vragen stellen en kon precies terug vertellen waar iedere kabel voor diende. De docent ging helemaal uit zijn bol dat Esther het zo snel oppikte en nam haar mee naar nog meer hoeken om uitleg te geven. Ik wilde graag Rachel nog een keer zien dansen maar hoe kwamen we weg bij deze super enthousiaste meneer?

Uiteindelijk lukte het. Esther was trots op de nieuw vergaarde kennis en vertelde alles wat ze leerde nog eens aan Bert en Manuël.

Zij hadden Rachel zien dansen en vonden ons daarna. Wij hadden de 2e voorstelling dus gemist, balen.

We keken nog even naar een standje van het vak Programmeren. Daar werd Jonathan blij van. Dat je alles zo instelt dat een object van lego echt tot leven komt. Al met al had iedereen een leuke tijd en bleven we tot het eind. Esther wilde de gymzaal nog in maar daar waren ze alles al aan het opruimen. Ze werd zo boos en stampte de gymzaal binnen : 'ik ga gewoon regelen dat ik nog mag!'. Het was 20.15 uur en na alle indrukken de hoogste tijd om dit meisje van 6 jaar snel in bed te stoppen. Zij wordt misschien wel CEO of een andere functie waar ze het voor het zeggen krijgt maar nu is ze nog een kleintje en de hoogste tijd om tot rust te komen na een enerverende avond. Snel naar huis.