Jonathan

Vrijdag kreeg Jonathan de vaccinatie voor 9 jarigen. Vorig jaar was ik de afspraak vergeten dus we gingen nu voor de herkansing. Stoer liep hij naar binnen, het deed helemaal geen pijn, deden klasgenoten hier nu zo moeilijk over? Grappig om te zien hoe hij zichzelf groot hield, toch knap want het was best een beetje spannend. Daarna hadden Manuël en Esther zwemles aan de andere kant van de straat. We hadden nog wat tijd over en stonden te wachten in de hal van het zwembad. Manuël en Esther konden mooi nog even naar de wc. Toen stelde Jonathan voor om een softijsje te halen want we moesten toch wachten en hij was zo dapper met de prik. Dat was een leuk idee! 4 softijsje bestelden we. Het duurde even voor we ze kregen en ze waren niet zuinig met het ijs want we kregen een enorme hoeveelheid op zo'n kinderhoorntje. Het opeten kostte dus ook wat meer tijd. Wat begon als gezellig en feestelijk eindigde in: schiet op, eet door. Uiteindelijk hoefde Esther niet meer en gaf ze haar restant aan Jonathan.

We waren zo vroeg maar kwamen toch net te laat bij het zwemgroepje aan, helaas. Toen Manuël en Esther waren afgeleverd reed ik Jonathan terug naar huis. Hij had geen zin om nog een uur te wachten en dat snap ik ook. Tegen half 5 waren we thuis dus Jonathan kon direct door naar zijn computer om te gamen. Rachel was ook thuis en Bert besloot om een keer op tijd aan het weekend te beginnen en dus was hij ook al thuis!

Ik moest vrijwel direct weer terug naar het zwembad en Bert had wel zin om mee te gaan. En zo zaten we dus ineens samen op de tribune.

Vrijdagavond kreeg Jonathan spierpijn in zijn arm, ja dat overkomt zelfs de beste. Zaterdagochtend was nog een normale ochtend maar in de middag kreeg Jonathan ineens 39 graden koorts. Hij werd echt ziek, van het een op andere moment.

Dat heeft best wat dagen geduurd. Maandag was de koorts weg maar hij zag bleekjes en deed nog niet veel. Dinsdag ging al beter en dat kwam mooi uit want zo kon hij mee naar de half jaarlijkse controle afspraak bij de tandarts.

Woensdag ging hij weer naar school, hebben we dat ook weer achter de rug maar nee hoor. Hij kwam zo ellendig uit school, helemaal bleek en hij keek niet goed uit zijn ogen. Thuis snel weer naar bed. 

Donderdag leek hij weer opgeknapt maar ik hield hem nog een dagje thuis, eerst maar goed aansterken. We moesten allebei werken dus Jonathan zou 4 uur alleen thuis zijn, dan kwam Rachel thuis. Als hij nog echt heel ziek was geweest had ik dat niet zo gedaan maar nu dacht ik wel dat het zou lukken. En hij heeft het prima gedaan.

Vrijdagochtend stond hij om 6 uur op. Hij voelde zich uitgerust en had zin in school. Toen kwam er om 7 uur bericht dat er geen leerkracht was en groep 7 geen school zou hebben.

Dat zorgde voor een vreugdesprong want nu was hij vrij en fit.

Ik dronk koffie met een leuke vrouw, haar zoon die ook in groep 7 zit kon gezellig met Jonathan spelen. Een top ochtend. Met een ziek kind thuis is het altijd wat meer aanpoten maar zo sloten we de week toch fijn af.