Kledingkasten

Jonathan ging naar een kinderfeestje. Terwijl we er samen heen fietsten vertelde hij precies de route. Maar als je de weg zo goed weet, waarom fiets ik dan nog met je mee? Daar moest hij even over denken en toen kwam 'gezelligheid boven alles!'. En dat snap ik wel, Jonathan is echt een gezelligheidsdier. Hij kan zichzelf prima alleen vermaken maar vindt het wel fijn om in een ruimte te zijn bij anderen. Even vroeg hij vertwijfeld of ik nu wel mee zou blijven fietsen. Natuurlijk deed ik dat, ik hou ook wel van wat één op één tijd met een kind. Hij ging naar het feestje en later in de middag mocht ik hem bij het zwembad weer ophalen, de geluksvogel. 

Met de kinderen maakte ik vast een beginnetje met de kledingkasten uitzoeken. Wat past er nog en wat kan weg. Deels naar de vliering om te wachten tot een volgend kind het past, deels om weg te geven en deels voor de kledingbeurs die eraan komt. En dat laatste vind ik toch zo ontzettend leuk, een soort mini handeltje. Dit keer werkten Jonathan, Manuël en Esther enthousiast mee. We maakten een bult met al hun lange shirts en truien. Die gingen ze passen, ik beoordeelde en maakte verschillende stapels. Ondertussen dronk ik een kopje koffie, het goede leven. Na die stapel kleding stopten we ook weer, een volgende keer pakken we het verder op. Ik mestte al wel Esthers kast wat uit want zij zoekt altijd zelf haar kleren uit, dat resulteert erin dat er op een gegeven moment geen stapels meer zijn maar 1 grote bult met spullen. Ik vond verschillende kleding erin die gedragen en vies waren, jakkie. Dat vind ik zo vies, het is toch geen moeite om het in de wasmand te gooien, waarom moet dat onderin de kast? Zucht. Moeders heeft het allemaal uitgezocht en opgeruimd, haar kast is in ieder geval weer netjes.
Na het uitzoeken prijsde ik de kleding voor de beurs, leuk, leuk, leuk.


Een volgende keer maar weer verder ermee. 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Efteling

Afbeelding
Woensdag kreeg Esther een vriendinnetje hier te spelen. Ik gaf de kinderen voor schooltijd duidelijke instructies : fiets samen naar huis en vergeet het vriendinnetje niet. Het is er een van een tweeling, Manuëls reactie was heel serieus en te grappig : 'maar hoe weten we dan dat we de goede meenemen?'. Rachel was die dag met school naar de Efteling, ze kregen vanuit school een cadeaukaart mee van 15 euro om eten en drinken van te kopen. Rachel sprak met haar vriendinnen af dat ze zelf een flesje water mee zouden nemen en een broodtrommel voor tussen de middag. Dan hoefden ze alleen avondeten te kopen, een patatje, en van de rest van het geld konden ze dan een souvenir kopen. Slim kind.  Ze is in allerlei achtbanen geweest en heeft enorm genoten. Bert, Rachel en Esther houden van die spannende attracties. Jonathan, Manuël en ik helemaal niet. Nadat ik met Bert een keer in de Efteling de hele dag misselijk was na 1 achtbaan wil hij er niet meer (met mij) heen. Maar nu zie ik opt...
Meer lezen

Nieuwe look

Afbeelding
De jongens waren hard toe aan een kappersbeurt. Het haar van de meiden werd ook piekerig. Rachel ging op dinsdag zelf naar de kapper, ideaal dat ze dat nu zelf kan. Bert ging op vrijdag met de jongens en Esther. Esther had bedacht om haar haar kort te knippen. Ze kreeg veel reacties: dat moet je niet doen, je mooie lange haar, weet je het zeker? Ja, ook van mij. Ze vertelde overal van haar plannen en liet zelfs op school en in de kerk voor haar bidden dat het fijn bij de kapper zou zijn. Toen een jongen uit haar klas zei dat hij het jammer vond (groep 3 he) was de maat vol. Esther zei: 'ik ga dit gewoon doen want ik weet dat het mooi is. Ik luister naar mezelf'. En zo ging het. Voor de kapper nog even op de foto met haar broers.  En daarna weer.  De haren van de jongens weer lekker kort, en geen zorgen: die krullen van Manuël zitten er zo weer in.  Esther was dolgelukkig: een droom die uitkomt! En een goede reflectie van deze 7 jarige: als ik naar andere mensen had geluis...
Meer lezen

Zegenende zachte 7 jarige handen

Afbeelding
De hedera werd bezorgd met een grote vrachtwagen. De bezorger belde vooraf, de planten waren kapot en niet geschikt om te bezorgen maar hij moest ze leveren. Ik dacht dat het wel mee zou vallen, als de verpakking wat kapot is maakt me niks uit, als de planten maar de grond in kunnen. Toen hij de vrachtwagen voor reed mocht ik mee naar binnen. En inderdaad, wat een bende. Wortels lagen los en takken gebroken. Met grof geweld de vrachtwagen in gezet? Ik mocht de levering weigeren en dat deed ik dus maar. Wat ontzettend jammer van de planten, deze gaan het niet overleven. Het waren 2,3 meter hoge hedera, maar nu niet meer.  Vriendelijke bezorger, hij kon er ook niets aan doen. Ik nam contact op met de planten winkel, zij vochten het uit met de bezorgdienst. Conclusie voor ons : een week later kregen we de planten alsnog geleverd. Ik koos de hoogste maat maar heb er niet over nagedacht dat het ook wel eens te hoog kon zijn. Toen deze op de juiste manier geleverd werden stonden ze in de...
Meer lezen