Pastel

Schoenen kopen met Rachel is nogal een uitdaging. Haar eigen schoenen in maat 39 knelden. Voor de vakantie wilde ik dus met haar nieuwe exemplaren gaan kopen. Dat bleek nog niet zo makkelijk om een moment daarvoor te vinden. We spraken af dat Rachel maandagmiddag naar het centrum zou fietsen en dat ik haar om 17 uur in de schoenwinkel zou ontmoeten. We hadden dan nog een half uur. Niet veel tijd maar als zij al eerder een aantal schoenen zou passen hadden we een kans dat het zou lukken. Op mijn werk moest ik een aantal dingen afronden en daarom was ik wat later. Ik racete over de weg naar Ede toe, zag je een zwarte flits? Dat was ik. De auto parkeerde ik en de weg naar de schoenwinkel ging rennend met zware werktas achterop mijn rug, het zag er vast heel idioot uit. 17.15 uur was ik in de schoenwinkel, nog een kwartier... 

Rachel was al vanaf half 3 in het centrum aan het rondstruinen maar nog maar net in de schoenwinkel. Niets zat lekker, niets was goed. In sneltreinvaart reikte ik haar schoenen aan tot het sluitingstijd was, niets kwam door de keuring. Vooraf had ze al aangekondigd dat er pasteltinten in moesten zitten, want dat had een vriendin ook. 

We kwamen er achter dat Scapino tot 6 uur open zou zijn. Daar liepen we heen en de eerste pastelkleurige schoenen die Rachel paste zaten goed, voelden lekker en vielen qua buitenkant in de smaak. Ze wilde die schoenen hebben. Halleluja. Dat kwam er in de winkel ook zomaar uit. Het kind heeft schoenen. Nu kun je denken: je was nog helemaal niet heel lang in de schoenwinkel dus wat klaag je? Nou, dit was niet de eerste keer dat we op stap gingen voor schoenen maar de derde keer en nu met goed resultaat. Helaas vonden we geen sandalen meer. De meesten kregen een soort kots geluid, het is niet snel goed. Maar met dichte schoenen en slippers redt ze zich ook wel. Rachel is blij met haar aankoop en ik ben blij dat ze iets heeft. En eerlijk is eerlijk; wat een schatjes zijn het.

In de avond vroeg Esther of ze in ons bed in slaap mocht vallen want 'dat had ze al jaren niet gedaan'. Het kind bestaat nog maar net een paar jaar, maar het mocht. Ze deed haar slaapmasker op (dat doet ze tegenwoordig) en toen wij naar bed gingen vond ik een kreukelig roze meisje in ons bed. Heerlijk toch.

 Ik tilde haar naar haar eigen bed en in de ochtend snapte ze niet hoe ze daar terecht was gekomen. I'ts like magic.