Musical #1

Soms heb je van die weken dat je hoofd vol zit met allerlei kleine dingen die samen wel weer veel zijn.

Rachel had op maandag de generale repetitie van musicalles. Gelukkig is zij heel zelfstandig maar toch hielp ik met haar haren doen en checken of ze alle kleding bij zich had en brood had gesmeerd als avondeten. Ze kreunde en steunde want iedereen krijgt altijd lekkers mee en zij echt nooit. Zielig kind he dat zij nooooit wat lekkers krijgt. Ik stopte 10 euro in haar hand en ze mocht op weg naar de generale repetitie bij de supermarkt wat lekkers te eten halen. Kind blij, soms is het leven best simpel.

De schoolfoto's kwamen binnen maar die moesten even wachten want ik ben klasse-ouder en had voor 4 leerkrachten cadeaus gekocht namens groep 5. Ik heb daar zelf niet zoveel mee om steeds maar cadeaus te kopen, maar het hoort en nu eenmaal bij. De week ervoor had ik alles al gekocht en deze maandagavond pakte ik alles in. Ook wel weer leuk om zo bezig te zijn. Mijn laatste actie als klasse-ouder. Na 3 jaar is het tijd om het stokje over te dragen aan een ander.

Eind van de avond keek ik toch snel naar de resultaten van de schoolfoto's. En mooi dat ze zijn! Ik heb nog nooit schoolfoto's gekocht. Als goede moeder had ik dat natuurlijk elk jaar moeten doen maar ik vond ze nooit mooi. En om dan veel geld te betalen voor iets wat niet mooi was vond ik onzin. Maar dit jaar: prachtig. Ze heeft echt de kinderen vastgelegd hoe ze zijn. In zo'n geval vind ik het helemaal niet erg om ervoor te betalen, we krijgen er ook echt iets voor terug. 

Dinsdag was de uitvoering van Rachels musical van musicalles. Niet te verwarren met de groep 8 musical, die komt een week later. We kwamen 17.30 uur thuis uit het werk. Kookten een maaltje, schoven het snel naar binnen en een uur later gingen we onderweg naar de voorstelling. Het lukte allemaal precies.

Het was mooi om Rachel zo bezig te zien, ze had serieus geoefend op haar teksten en dat was te merken. We mochten geen foto's maken. Vorig jaar zouden we de gefilmde versie krijgen en foto's van een fotograaf. Die gefilmde versie kregen we niet wegens bepaalde rechten. Ik ben daar nog boos om geweest want het was beloofd maar we kregen het niet. Op de foto's kwam Rachel weinig voor omdat ze meerdere bijrollen speelde. Conclusie: aan vorig jaar geen tastbare herinnering. Dit jaar ging me dat niet nog eens gebeuren. Stiekem filmde ik een aantal stukjes en maakte een paar foto's. Wat een ongehoorzaamheid maar ik ben er heel blij mee, een tastbare herinnering, leuk toch.

Woensdag waren de kinderen vrij en dat kwam mooi uit, konden ze uitslapen nadat het laat geworden was. Ik werkte vanuit huis en Jonathan kreeg een vriendje te spelen die ook zou blijven logeren. 5 kinderen in huis en het ging heerlijk. Het vriendje is zo makkelijk en ging gewoon op in ons gezin, dat zijn de betere afspraakjes. De kinderen genoten van de vrije dag en vermaakten zichzelf uitstekend. Om het speciaal te maken aten we in de avond patat op de bank en keken we een film die we leenden van de bibliotheek. Daar houd ik van; simpele dingen die een dag bijzonder maken.