Sfeervolle woonkamer
Vrijdag gingen de oudste 2 kinderen zelf naar school en trokken Manuël, Esther en ik pas tegen 9 uur de kleren aan. Lekker om rustig aan te kunnen doen. Half 10 brachten we Manuël naar een vriendinnetje om daar te spelen. Toen we daar vertrokken kondigde de moeder aan dat ze zo eerst fruit gingen eten. Dat klonk Esther goed in de oren. 'Zullen wij samen smoothie maken?'. Dat was een goed plan. We gingen samen terug naar huis en maakten een smoothie. Vervolgens zaten we naast elkaar op de bank om de smoothie op te drinken. Echt wel gezellig om zo één op één tijd te hebben met een kind.
Zaterdag was het tijd om verder te gaan met de kledingwissel. Esthers kast was aan de beurt. Kleding passen, uitzoeken, weggeven en verkopen. Overal lagen stapeltjes met een andere bestemming. Een zak met oude kleren van Rachel werd van zolder getrokken. Een deel ervan mocht gelijk weg, dat was toch wel heel erg uit de tijd. De rest kon zo Esthers kast in. Ondertussen was Bert druk met het ophangen van een hanglamp in de woonkamer. Dat was een hele klus omdat er geen stroompunt in die hoek zat. Er stond een staande lamp en daarvan kon het snoer gewoon in het stopcontact. Nu moest Bert door de muur heen boren dicht onder het plafond. Hij bevestigde een dimmer in de kast en sloot de lamp daarop aan. Het klinkt simpel maar kostte de nodige uren werk. Net toen het avondeten klaar was werkte de lamp. Bert kreeg een groot applaus van iedereen. De hele kamer lag verspreid met spullen, aan de ene kant stapeltjes kleding en aan de andere kant gereedschap, wat een chaos. Eerst aten we met elkaar en daarna raasden we er met zijn zessen doorheen. Omdat overal stof lag maakten we zelfs de muur met warm water schoon, daar knapte het lekker van op.
Onder de lamp mag voor de gezelligheid nog een kastje komen te staan. Dat is het kastje die Rachel aan het opknappen is. Ik wil het graag in de kleur Terracotta verven, lijkt me sfeervol en met wat kussentjes in die kleur erbij zag ik het al helemaal voor me. Bert wil het graag houtkleur laten. Na een flinke discussie, lees: ruzie, eindigden we met dat Bert het oké vond als het kastje een kleurtje krijgt en ik dat ik het kon accepteren als het houtkleur blijft. Daar zijn we toch leuk uitgekomen. Maar als Bert zich kan schikken in een kleur doe ik daar niet moeilijk over. Rachel en ik kunnen los gaan. En mocht het nou toch niet mooi staan kunnen we het altijd nog een keer schuren, maar daar ga ik toch niet vanuit.
De kroonluchter vind ik nog wat uit de toon vallen en zou ik heel graag willen vervangen voor een goudkleurig exemplaar, dat leg ik maar vast voorzichtig in de week bij manlief.
De oude lamp is nu verplaatst naar de andere kant van de kamer, Berts eigen creatie. Jaren geleden hakte hij een boom om in het bos en maakte er deze lamp van. Blijft een sfeervolle eyecatcher.
Al met al een drukke dag. Achteraf denk ik dan: waarom heb ik niet de tijd genomen om lekker op de bank te liggen en een boek te lezen? De avond ben ik wel een boek in gedoken. Met een gezin en een eigen huis is er gewoon altijd wel iets te doen. Voor nu moe maar zeer voldaan en blij dat we elke week een rustdag hebben, na zo'n zaterdag is die meer dan welkom.
Reacties
Een reactie posten