Slome dag
Soms heb je zo'n dag, dan lukt het eten wel bijzonder goed. We aten spaghetti met van die rode saus gewoon uit pot en lekker dat het was. Geraspte kaas erover en een salade ernaast. Hoe simpel kan het zijn om te genieten.
Gek genoeg is een luie dag als moeder een ander soort dag dan ik had toen ik nog geen moeder was. Een luie dag vandaag was: in sloom tempo leven, voor 3 mini-mensen zorgen, ontbijt, lunch en avondeten klaarmaken, boodschappen doen, 4 wassen in de machine stoppen, ophangen, opvouwen en in de kasten leggen, de voorraadkast opruimen en een miljoen dingen die te klein zijn om te benoemen.
Zaterdag verliep de dag nogal sloom. Ik moest bijkomen van de (leuke) drukte die we gehad hadden en kreeg het tempo er maar niet in. Dan maar alles in een lage versnelling. Bert bracht Rachel en Nichtje weg naar een gezamenlijke logeerpartij bij mijn opa en oma. Hij reed daarna direct door naar het centrum om Manuëls verjaardagscadeautjes te kopen.
Met de resterende 3 kinderen ontdekten we eerst waar een klasgenootje van Jonathan in de wijk komt te wonen en daarna stapten we op de fiets. We zouden een pakketje wegbrengen, een kort shirt voor Jonathan erbij halen en 2 dingen voor het avondeten.
Het pakketje wegbrengen ging goed, hoewel we ook zo'n pot vogelpindakaas erbij kochten. Kunnen de vogels weer in onze tuin terecht. Vervolgens kochten we bij Zeeman 3 leuke shirts, perfect. Voor de heenreis op vakantie koop ik altijd een verrassing. Iets om te kleuren en een kleinigheidje. Nu we toch in die winkel stonden zochten we het samen uit. Voor elk kind een pakje stiften, potloden, activiteitenboek en een kleurboek naar keuze. Als kleinigheidje kozen ze een lollyhouder (met lolly) en een mini chipsbakje. De lekkernijen deel ik uit tijdens de reis op een nog nader te bepalen moment.
Iedereen blij en een stuk later en armer liepen we de winkel weer uit.
Eerst moest er op zo'n speelauto gezeten worden. Zonder geld erin, speel er maar mee zonder dat het ding aan staat. Daarna stond de supermarkt op de planning. Daar waren we zo doorheen: een ananas, broccoli en aardappel kroketjes.
Op de terugweg belde Bert. We zochten een plekje uit waar we de fiets neer konden zetten en belanden naast een speeltuin. Esther kwam met het goede idee dat zij daar wel konden spelen. We zetten de fietsen dus een stukje verderop neer. De kinderen speelden en ik kon met Bert smoezen over de verjaardagscadeaus voor Manuël. Het was zulk lekker weer dus bleven we een tijdje hangen in de speeltuin.
Wat een kort uitstapje had moeten zijn duurde een flinke tijd maar het gaf niet. We deden rustig aan.
Eenmaal thuis vertrokken de kinderen na een glas limonade direct naar buiten en kon ik de tuinstoel achterover zetten om te chillen in de zon.
Rest me nog 1 ding: dankbaarheid dat op een dag dat het aan energie ontbreekt er nog zo ontzettend veel lukt. Allemaal genade.
Reacties
Een reactie posten