Zondag

Het is zondagochtend. Na een goede nacht stappen we relaxt uit bed, dat moment is van korte duur want je gelooft niet wat we beneden aantroffen. Manuël stond met een scherp mes aardbeien te snijden, de helft lag op de grond rode vlekken te maken. De koelkast helemaal open. De grote kinderen zitten stoïcijns voor de tv en Esther staat beteuterd bij de wc. Ze heeft op het krukje geplast en haar pyjama is ook geraakt waar ze nu in staat te soppen. Ik denk dat het maar een seconde kost om van relaxt met een slaperig hoofd in de hoogste versnelling te komen. Aan de slag met vlekken verwijderen, plas opruimen, kind onder de douche. Na een vliegende start kunnen we toch rustig aan het ontbijt gaan. En dan bedoel ik rustig in zoverre dat kan met een tafel vol kinderen, want écht rustig komt over een jaar of 20 pas weer.

Na de kerkdienst die we nog steeds vanuit huis meekijken drentelde Manuël maar wat om me heen. Tijd voor een beetje aandacht. We hebben een schat aan Winnie de Poeh boekjes gekregen en hebben ze nog lang niet allemaal gelezen. Manuël bewaart de boekjes op zijn kamer en vandaag kozen we het verhaal van de Lollifant. Oh wat hou ik van Winnie de Poeh verhalen. Zowel de verhaaltjes als de films zijn zo gezellig. Heerlijk om zo'n kind lekker tegen je aan te hebben en een momentje in een andere wereld te duiken. Mijn grootste hobby is lezen en ik hoop dat onze kinderen dat overnemen. Van jongs af aan lezen we ze voor dus daar ligt het in ieder geval niet aan. Toen we bij de laatste bladzijde waren heb ik er snel een foto van gemaakt. Check dat handje tegen me aan, te lief toch?!



Bert maakte de lunch klaar dus ik had even een momentje voor mezelf. Tijd om nagels te lakken! Ook zoiets leuks maar je moet er wel even de tijd voor nemen. Vandaag werd het rood, lekker vrolijk en opvallend. Met een doorzichtige onderlaag en een toplaag voor extra bescherming: mama- en huishoudproof.


Vanavond heb ik nergens zin in. Als ik de kenners moet geloven is dat heel gezond. Een beetje niksen en rondlummelen. Maar ondanks dat het misschien best goed is voelt het toch gruwelijk irritant. Niet de rust om een boek te lezen maar ook geen zin om echt iets actiefs te doen. De broodtrommeltjes voor morgen staan klaar, nog zonder inhoud maar dat scheelt morgen toch weer gezoek in de mand wie wat mee moet. Ik denk dat ik Netflix zo nog maar even aanslinger. Na een aantal Spaanse series kijk ik nu een Zweedse en naast dat het verhaal leuk is klinkt dat gekwebbel in zo'n andere taal intrigerend. Ik lummel nog maar even door, morgen weer een nieuwe dag.



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Efteling

Afbeelding
Woensdag kreeg Esther een vriendinnetje hier te spelen. Ik gaf de kinderen voor schooltijd duidelijke instructies : fiets samen naar huis en vergeet het vriendinnetje niet. Het is er een van een tweeling, Manuëls reactie was heel serieus en te grappig : 'maar hoe weten we dan dat we de goede meenemen?'. Rachel was die dag met school naar de Efteling, ze kregen vanuit school een cadeaukaart mee van 15 euro om eten en drinken van te kopen. Rachel sprak met haar vriendinnen af dat ze zelf een flesje water mee zouden nemen en een broodtrommel voor tussen de middag. Dan hoefden ze alleen avondeten te kopen, een patatje, en van de rest van het geld konden ze dan een souvenir kopen. Slim kind.  Ze is in allerlei achtbanen geweest en heeft enorm genoten. Bert, Rachel en Esther houden van die spannende attracties. Jonathan, Manuël en ik helemaal niet. Nadat ik met Bert een keer in de Efteling de hele dag misselijk was na 1 achtbaan wil hij er niet meer (met mij) heen. Maar nu zie ik opt...
Meer lezen

Nieuwe look

Afbeelding
De jongens waren hard toe aan een kappersbeurt. Het haar van de meiden werd ook piekerig. Rachel ging op dinsdag zelf naar de kapper, ideaal dat ze dat nu zelf kan. Bert ging op vrijdag met de jongens en Esther. Esther had bedacht om haar haar kort te knippen. Ze kreeg veel reacties: dat moet je niet doen, je mooie lange haar, weet je het zeker? Ja, ook van mij. Ze vertelde overal van haar plannen en liet zelfs op school en in de kerk voor haar bidden dat het fijn bij de kapper zou zijn. Toen een jongen uit haar klas zei dat hij het jammer vond (groep 3 he) was de maat vol. Esther zei: 'ik ga dit gewoon doen want ik weet dat het mooi is. Ik luister naar mezelf'. En zo ging het. Voor de kapper nog even op de foto met haar broers.  En daarna weer.  De haren van de jongens weer lekker kort, en geen zorgen: die krullen van Manuël zitten er zo weer in.  Esther was dolgelukkig: een droom die uitkomt! En een goede reflectie van deze 7 jarige: als ik naar andere mensen had geluis...
Meer lezen

Zegenende zachte 7 jarige handen

Afbeelding
De hedera werd bezorgd met een grote vrachtwagen. De bezorger belde vooraf, de planten waren kapot en niet geschikt om te bezorgen maar hij moest ze leveren. Ik dacht dat het wel mee zou vallen, als de verpakking wat kapot is maakt me niks uit, als de planten maar de grond in kunnen. Toen hij de vrachtwagen voor reed mocht ik mee naar binnen. En inderdaad, wat een bende. Wortels lagen los en takken gebroken. Met grof geweld de vrachtwagen in gezet? Ik mocht de levering weigeren en dat deed ik dus maar. Wat ontzettend jammer van de planten, deze gaan het niet overleven. Het waren 2,3 meter hoge hedera, maar nu niet meer.  Vriendelijke bezorger, hij kon er ook niets aan doen. Ik nam contact op met de planten winkel, zij vochten het uit met de bezorgdienst. Conclusie voor ons : een week later kregen we de planten alsnog geleverd. Ik koos de hoogste maat maar heb er niet over nagedacht dat het ook wel eens te hoog kon zijn. Toen deze op de juiste manier geleverd werden stonden ze in de...
Meer lezen