Noro virus

We hadden de schilder weer een paar dagen over de vloer, dit keer voor de kozijnen aan de buitenkant. En wat is het er heerlijk van opgeknapt! Stralend wit, helemaal klaar om van te genieten tijdens het buitenleven.

En dat het zo mooi werd zette aan tot actie. Ik schuurde de tuintafel, deze was helemaal bedekt met groene en witte uitslag. Met poetsen niet eraf te krijgen. Even schuren en nieuwe beits erop en het ziet er al stukken mooier uit. Ik denk dat er later nog een laagje overheen gaat maar voor nu is het goed.

De tuinbank wil ik ook nog doen maar daar moet ik even moed voor verzamelen, dat is meer werk. Geen haast, we hopen nog heel lang met deze mooie meubels te doen.

Bert kwam vrijdag eind van de middag weer thuis. Ik kleedde me zelfs om in een mooi jurkje en luisterde aandachtig naar Berts verhalen. Hij deed met zijn collega's de DISC analyse. Zo leuk om zijn nieuwe inzichten te horen en grappig hoe herkenbaar het was. Tegen 18 uur voelde ik me niet helemaal goed, tijd om te eten! We maakten snel wat macaroni klaar. Na het eten moest ik even liggen, het viel zwaar op de maag. Dat was net voordat het spugen begon en de 24 erna ging dat door. Die nacht werd er (door mij) nauwelijks geslapen maar de wc en ik werden beste vrienden.

Geen 'leuke-welkom-thuis-nacht' voor ons maar een 'ik-hou-zoveel-mogelijk-afstand-situatie'.

Zaterdag was de presentatie van mijn opa's boek. Een dag waar ik naar uit keek om bij te zijn, waar ik zelfs een kleine rol mocht hebben. Maar ja, mij beste vriend de wc kon niet mee in de auto en dus moest ik het missen. Zo balen!!! 

Alle kleine slokjes gekookt water kwamen er direct weer uit. Pas zaterdagavond hield ik water binnen en een beetje appelmoes. Voelde als baby eten maar het effect (wat suiker) was erg fijn.

Zondagochtend smaakte een beschuitje heerlijk. In de middag ging een gewone boterham weer met wat kippensoep. Ik was 2 a 3 kilo kwijt en dat zal wel vooral vocht zijn geweest. Zondagmiddag vooral veel gedronken om de hoofdpijn kwijt te raken. De misselijkheid was er alleen nog op de achtergrond. 

Zo plotseling heftige symptomen en na 24 uur ook vrij snel weer weg, behalve wat restantklachten. Dat vond ik gek, na wat googlen past dat precies bij het noro virus. Daarmee moet je zelfs na de klachten nog een paar dagen thuis blijven (binnen de ouderenzorg). Ik appte mijn leidinggevende op zondagmiddag om te overleggen. Werken zou vast nog niet ter harte gaan maar na nog een nacht wilde ik dat wel proberen. Maar mocht ik wel komen? Nee, alle protocollen zeggen van niet. Voor mijn werkzaamheden jammer, voor mezelf wel fijn. Dat geeft me nog een extra dag om aan te sterken.

De timing was wel echt beroerd, net toen Bert weer thuis kwam en vooral net tijdens die boekpresentatie. Nu komt ziek zijn nooit uit maar soms denk ik wel eens: zit de duivel irritant te doen? Of is dit de reactie omdat ik psychisch wat wiebelde? Of misschien was het gewoon domme pech met een stom virus. 

Hoe dan ook. Ik doe rustig aan, geef mijn lichaam de tijd het virus te overwinnen en hoop van harte dat het ziek zijn nu een keer over is, op naar de lente!