Boos op de wereld

Zo, ik was een paar dagen boos op de wereld. Niet echt op iets of iemand maar gewoon boos. Want hoe stom is het om steeds beperkt te zijn doordat het herstel na zo'n hernia operatie tijd kost. Een ander krijgt een hernia, sport zo hier en daar wat en het gaat over maar hier niet. Hier werd het erger en erger (ondanks alle moeite bij de fysio en meer van dat) tot een operatie. En die operatie was niet standaard zoals zo vaak maar de zenuw moest op meerdere plekken beschadigd worden om de hernia op te lossen.
En natuurlijk gaat het al zoveel beter, en zie wat allemaal al wel kan. Maar er is ook gewoon nog een heleboel wat niet kan. En wat over een paar maanden ongetwijfeld anders is maar nu niet. En dus vond ik wat boosheid eigenlijk best geoorloofd. 'Laat je emoties voor je werken'. En wat dat dan ook betekent. De bal niet onder water duwen maar er laten zijn. Ja ja, hier spreekt een ware therapie volgeling. Bert was er trouwens minder blij mee. Want hoewel ik niet boos op hem was ondervond hij toch last van mijn gebok. Tja, niet mijn probleem (onaardig maar dat hoort nu eenmaal bij boos zijn).
Toen zakte de boosheid en zwolg ik in zelfmedelijden. Daarbij komt chocola goed van pas. En cake, lekker 3 plakken in plaats van 1. En 3 koppen koffie met opgeklopte melk want dat is zo lekker. Om er vervolgens last van te krijgen want cafeïne en ik matchen niet zo goed. Ook al zielig.

Even alle emoties laten gaan is eigenlijk best lekker. Maar jezelf zo druk maken om jezelf is niet duurzaam. Het leven wordt er maar saai en donker van. Tijd dus om dat maar weer te stoppen. Nieuwe strategie is de nadruk leggen op wat er allemaal wel kan. Dus niet : wat stom dat ik na 5 kwartier op kantoor het gehad heb maar wat fijn dat het weer lukt om 5 kwartier actief aanwezig te zijn. En aandacht hebben voor een ander.

Nou ja, niet altijd een succes verhaal maar wel het echte leven. Rustig aan doorgaan en genade hebben. En vieren wat er te vieren valt. Eens zien of positiviteit wat energie oplevert. 
We proosten op onze nieuwe vloer. Ik met lambrusco en de rest met water of limo. Want ondanks de oppervlakkigheid van het onderwerp zijn we allemaal dolgelukkig met ons 'nieuwe' huis. Zoals Manuël overal vertelt : ons huis is op orde. En dat geeft ruimte. 




Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Efteling

Afbeelding
Woensdag kreeg Esther een vriendinnetje hier te spelen. Ik gaf de kinderen voor schooltijd duidelijke instructies : fiets samen naar huis en vergeet het vriendinnetje niet. Het is er een van een tweeling, Manuëls reactie was heel serieus en te grappig : 'maar hoe weten we dan dat we de goede meenemen?'. Rachel was die dag met school naar de Efteling, ze kregen vanuit school een cadeaukaart mee van 15 euro om eten en drinken van te kopen. Rachel sprak met haar vriendinnen af dat ze zelf een flesje water mee zouden nemen en een broodtrommel voor tussen de middag. Dan hoefden ze alleen avondeten te kopen, een patatje, en van de rest van het geld konden ze dan een souvenir kopen. Slim kind.  Ze is in allerlei achtbanen geweest en heeft enorm genoten. Bert, Rachel en Esther houden van die spannende attracties. Jonathan, Manuël en ik helemaal niet. Nadat ik met Bert een keer in de Efteling de hele dag misselijk was na 1 achtbaan wil hij er niet meer (met mij) heen. Maar nu zie ik opt...
Meer lezen

Nieuwe look

Afbeelding
De jongens waren hard toe aan een kappersbeurt. Het haar van de meiden werd ook piekerig. Rachel ging op dinsdag zelf naar de kapper, ideaal dat ze dat nu zelf kan. Bert ging op vrijdag met de jongens en Esther. Esther had bedacht om haar haar kort te knippen. Ze kreeg veel reacties: dat moet je niet doen, je mooie lange haar, weet je het zeker? Ja, ook van mij. Ze vertelde overal van haar plannen en liet zelfs op school en in de kerk voor haar bidden dat het fijn bij de kapper zou zijn. Toen een jongen uit haar klas zei dat hij het jammer vond (groep 3 he) was de maat vol. Esther zei: 'ik ga dit gewoon doen want ik weet dat het mooi is. Ik luister naar mezelf'. En zo ging het. Voor de kapper nog even op de foto met haar broers.  En daarna weer.  De haren van de jongens weer lekker kort, en geen zorgen: die krullen van Manuël zitten er zo weer in.  Esther was dolgelukkig: een droom die uitkomt! En een goede reflectie van deze 7 jarige: als ik naar andere mensen had geluis...
Meer lezen

Zegenende zachte 7 jarige handen

Afbeelding
De hedera werd bezorgd met een grote vrachtwagen. De bezorger belde vooraf, de planten waren kapot en niet geschikt om te bezorgen maar hij moest ze leveren. Ik dacht dat het wel mee zou vallen, als de verpakking wat kapot is maakt me niks uit, als de planten maar de grond in kunnen. Toen hij de vrachtwagen voor reed mocht ik mee naar binnen. En inderdaad, wat een bende. Wortels lagen los en takken gebroken. Met grof geweld de vrachtwagen in gezet? Ik mocht de levering weigeren en dat deed ik dus maar. Wat ontzettend jammer van de planten, deze gaan het niet overleven. Het waren 2,3 meter hoge hedera, maar nu niet meer.  Vriendelijke bezorger, hij kon er ook niets aan doen. Ik nam contact op met de planten winkel, zij vochten het uit met de bezorgdienst. Conclusie voor ons : een week later kregen we de planten alsnog geleverd. Ik koos de hoogste maat maar heb er niet over nagedacht dat het ook wel eens te hoog kon zijn. Toen deze op de juiste manier geleverd werden stonden ze in de...
Meer lezen