Blessed to be a blessing

Tijd voor de Villavie-dag! De nacht ervoor sliep ik niet optimaal, misschien toch een beetje de spanning hoe zo'n dag erop uit zou gaan. Het was in Ede maar ik ging toch met de auto zodat ik tussendoor kon liggen. Na een lekkere douche nam ik het ontbijt mee in de auto, zo was ik mooi op tijd en kon de auto redelijk dichtbij geparkeerd worden. Na binnenkomst stonden er veel gebakjes klaar en koffie /thee. Heerlijk, een soort toetje na het ontbijt. Daarna was het tijd voor de oorbellenkraam! More Than Rubies stond daar en ik mocht van mezelf 3 paar uitzoeken. Grote oorbellen die zo licht zijn dat je nauwelijks merkt dat je oorbellen in hebt, een perfecte combi. Zelfs nu was er al er flinke rij maar uiteindelijk lukte het om mooie oorbellen te kopen.
Met 3 vrouwen zochten we een plekje en zo hadden we al heel wat gedaan voor het programma startte om 10 uur.

Samen met 850 vrouwen zingen. De band van Pearl Jozefzoon nam ons heerlijk mee in aanbidding.
Naast mooie teksten waren er ook wel een aantal om over na te denken zoals ' Jezus U bent genoeg voor mij'. Ja natuurlijk zou je zeggen maar is dat ook echt zo? Of wil ik ook gezondheid, mijn huis op orde, een leuke baan. Kan er een basis rust zijn zonder de dingen waar we in deze wereld waarde aan hechten...?

De preek van Eline sloot hier mooi op aan. Ook als het niet goed met je gaat vloeit mijn beker over want ik ben een kind van God. Boeiend hoe schapen reageren op hun herder, juist bij angst hebben ze de herder nodig. Hoe treffend voor ons. 



Tijdens het programma liep ik zo nu en dan een rondje op de gang, nam een plaspauze of ging in de auto liggen. Het lukte om zonder schroom de pauzes te nemen die ik nodig had en ik vermoed dat dat ervoor zorgde dat ik het de hele dag vol hield, gewoon helemaal tot 16 uur. Wauw. 

Van Bert kreeg ik een foto dat hij met 6 kinderen patat van de snackbar aan het eten was. Volgens eigen zeggen had hij geen keus. Ha, die kinderen weten wel hoe ze hem moeten bespelen. 

Naast nog meer zingen en een lange pauze waarin we nog even het bos in doken kwam er een vrouw uit Sri Lanka. Dat deel van het programma trok me het minst maar trof me het meeste. Een vrouw die in een land leeft vol armoede, kindermisbruik en zelf 15 jaar lang ernstig ziek was. Zij getuigde dat ziekte niet je identiteit is. Je bent gezegend om een ander tot zegen te zijn. En soms moet je lang wachten maar God werkt op Zijn tijd. De duivel probeert je te vernietigen maar God werkt dwars daar door heen. Bij haar begon genezing van binnenuit en als een wonder is ze nu ook lichamelijk bijna beter. 
Allemaal woorden die raakten maar het meeste stak de opmerking : als jij denkt dat je niet tot zegen kunt zijn, wat ben je dan veel met jezelf bezig. 
Hoe waar is dat. Het gaat helemaal niet om jezelf en hoe goed, of juist niet, je het leven leidt. Het gaat erom dat je een kind van God bent en daardoor tot zegen mag zijn. 
Blessed to be a blessing. 

En serieus, daar ontving ik een stuk innerlijke genezing. 

Om 16 uur was het tijd om naar huis te gaan. Daar crashte ik een tijdje in bed. Bert was nog met de kinderen naar een speurtocht van de kerk dus ik had mooi het huis voor mezelf. 
Ik verwachtte niets meer te kunnen maar dat viel mee. Ik maakte het avondeten en na het eten ging Bert de avond aan het werk. Hij begon al tijdens het eten, daarvoor kreeg hij ik zijn kop, doe normaal joh. Eerst samen eten als gezin. 



Met de kinderen ruimden we alles op met liederen van die dag op de achtergrond. 

Opwekking 876 Voor altijd heilig :
https://youtu.be/V_iMgjSuP2o?si=US0XHrG7ZztYsUHX

Tijdens dit lied zei Jonathan : mag deze in het Engels aan? Die ken ik uit mijn hoofd en vind ik zo mooi. Huh? Jazeker. En inderdaad, hij zong zo mee in het Engels.
Heerlijke tijd met de kinderen maar na zo'n dag eigenlijk te veel. 
Volgens mijn horloge was het ook een inspannende dag. 


21 uur lag ik in bed, de hele zondag niet veel waard. Zondagavond voelde ik me weer oké. Dat was de prijs. Maar zeker een prijs die het waard was. 

Een hele dag in het teken van Gods zegen voor ons.
Blessed to be a blessing 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Efteling

Afbeelding
Woensdag kreeg Esther een vriendinnetje hier te spelen. Ik gaf de kinderen voor schooltijd duidelijke instructies : fiets samen naar huis en vergeet het vriendinnetje niet. Het is er een van een tweeling, Manuëls reactie was heel serieus en te grappig : 'maar hoe weten we dan dat we de goede meenemen?'. Rachel was die dag met school naar de Efteling, ze kregen vanuit school een cadeaukaart mee van 15 euro om eten en drinken van te kopen. Rachel sprak met haar vriendinnen af dat ze zelf een flesje water mee zouden nemen en een broodtrommel voor tussen de middag. Dan hoefden ze alleen avondeten te kopen, een patatje, en van de rest van het geld konden ze dan een souvenir kopen. Slim kind.  Ze is in allerlei achtbanen geweest en heeft enorm genoten. Bert, Rachel en Esther houden van die spannende attracties. Jonathan, Manuël en ik helemaal niet. Nadat ik met Bert een keer in de Efteling de hele dag misselijk was na 1 achtbaan wil hij er niet meer (met mij) heen. Maar nu zie ik opt...
Meer lezen

Nieuwe look

Afbeelding
De jongens waren hard toe aan een kappersbeurt. Het haar van de meiden werd ook piekerig. Rachel ging op dinsdag zelf naar de kapper, ideaal dat ze dat nu zelf kan. Bert ging op vrijdag met de jongens en Esther. Esther had bedacht om haar haar kort te knippen. Ze kreeg veel reacties: dat moet je niet doen, je mooie lange haar, weet je het zeker? Ja, ook van mij. Ze vertelde overal van haar plannen en liet zelfs op school en in de kerk voor haar bidden dat het fijn bij de kapper zou zijn. Toen een jongen uit haar klas zei dat hij het jammer vond (groep 3 he) was de maat vol. Esther zei: 'ik ga dit gewoon doen want ik weet dat het mooi is. Ik luister naar mezelf'. En zo ging het. Voor de kapper nog even op de foto met haar broers.  En daarna weer.  De haren van de jongens weer lekker kort, en geen zorgen: die krullen van Manuël zitten er zo weer in.  Esther was dolgelukkig: een droom die uitkomt! En een goede reflectie van deze 7 jarige: als ik naar andere mensen had geluis...
Meer lezen

Zegenende zachte 7 jarige handen

Afbeelding
De hedera werd bezorgd met een grote vrachtwagen. De bezorger belde vooraf, de planten waren kapot en niet geschikt om te bezorgen maar hij moest ze leveren. Ik dacht dat het wel mee zou vallen, als de verpakking wat kapot is maakt me niks uit, als de planten maar de grond in kunnen. Toen hij de vrachtwagen voor reed mocht ik mee naar binnen. En inderdaad, wat een bende. Wortels lagen los en takken gebroken. Met grof geweld de vrachtwagen in gezet? Ik mocht de levering weigeren en dat deed ik dus maar. Wat ontzettend jammer van de planten, deze gaan het niet overleven. Het waren 2,3 meter hoge hedera, maar nu niet meer.  Vriendelijke bezorger, hij kon er ook niets aan doen. Ik nam contact op met de planten winkel, zij vochten het uit met de bezorgdienst. Conclusie voor ons : een week later kregen we de planten alsnog geleverd. Ik koos de hoogste maat maar heb er niet over nagedacht dat het ook wel eens te hoog kon zijn. Toen deze op de juiste manier geleverd werden stonden ze in de...
Meer lezen