Lange nacht

Woensdag was best een lekkere dag. Mijn moeder was er in de ochtend en gaf me een lift naar de fysio. De fysio had een stagiaire bij zich, een jongen uit 5 VWO. Leuk vind ik dat. Mensen de mogelijkheid geven om te leren en te oriënteren op wat ze zelf willen. Ik kreeg nieuwe oefeningen mee en de fysio maakte de spieren goed los. Met name de spieren bij de wervelkolom deden me een partij zeer. Het kostte een paar uur om bij te komen van de behandeling maar toen ging het eigenlijk al wel weer. Dat was lekker vlot. De rest van de dag verliep zonder bijzonderheden, de kinderen speelden en ik deed rustig aan.

Bert werkte de avond door om wat af te krijgen. Ik ging tegelijk met de kinderen naar boven om plat te kunnen liggen. Eerst shopte ik op Vinted wat leuke blousjes voor mezelf. Daarna kroop Rachel bij me in bed en bestelden we t-shirts voor haar. Ze scrolde Vinted door en koos er 16 uit. Allemaal bedrukt met tekst of vormen/kleuren en ruim vallend. Ik probeerde te snappen wat ze nu mooi vindt maar iedere keer als ik het dacht te begrijpen wees ik iets aan wat 'verschrikkelijk lelijk' was. En als zij iets koos was het weer anders dan daarvoor. Nou ja, het was leuk om zo samen te kijken en ze bestelde er uiteindelijk 8. 

Ze koos ook een shirt met de heks van Sneeuwwitje. Dit vind ik echt zo grappig hoewel ik er zelf niet in zou gaan lopen maar toch, best grappig.

Omdat het bij verschillende mensen vandaan komt was dat dus ook 8x verzendkosten. Rachel stelde voor dat ik het op haar naam bestelde en naar een afhaalpunt stuur, dan kon zij ze zelf ophalen, dat scheelt zo 2 euro per kledingstuk. Uiteindelijk was ze heel tevreden en heeft ze 8 shirts voor in totaal 50 euro inclusief alle verzendkosten. Rachel was blij en had een heleboel praatjes over hoe blij ik mocht zijn dat zij tweedehands shoppen leuk vindt want als we die 8 shirts nieuw hadden gekocht hadden we dat niet gered voor 50 euro. En daar heeft ze helemaal gelijk in. Leuk om een kind te hebben die echt een mens wordt, komen warempel hele zinnige dingen uit. Nadat zij naar bed ging keek ik Grey's Anatomy op Disney Plus. En ondanks dat ik moe was bleef ik kijken in plaats van te gaan slapen. Niks voor mij, maar deze keer ging het zo. Middernacht werd Manuël gillend wakker, een enge droom. Ik liet de overlooplamp maar weer aan voor hem. Daarna toch maar snel gaan slapen. Bert kwam om half 1 naar bed. Dat hoorde ik half, tijd om in een diepe slaap te vallen... of toch niet.

Esther stond ineens naast ons bed: 'ik heb gespuugd'. En niet zo'n beetje ook, het hele bed zat eronder. Nu kan ik tegen heel veel dingen maar kots vind ik zo smerig. Bert en ik losten het samen op, Esther schoon maken, de kamer luchten, het bed verschonen. Inmiddels 1 uur in de nacht, slaaptijd.  Maar ook dat ging niet. Ik denk dat we wel een keer of 12 bij Esther zijn geweest. Tussen sommige spuug en diarree momenten was ik nog bij haar om haar te troosten en bereikte ik dus niet eens mijn eigen bed. 2 keer kroop ik er bij haar in. Gek genoeg wordt ze daar wel rustig van maar valt ze niet in slaap. Om haar in slaap te laten vallen moet ze alleen liggen. We lieten de deuren open staan van de slaapkamers en deden pogingen om te slapen. Half 6 stopte het. Ze viel rustig in slaap. Na een uur ging de wekker weer. Die heb ik niet eens gehoord, eindelijk diep in slaap. Maar Bert hoorde het wel en sleurde me uit bed, de andere kinderen moesten naar school.

Wat een nacht. 

Overdag ging het beter met Esther maar het enige wat ze wilde waren een paar slokken water. Goed om haar buik tot rust te laten komen. Ik ging aan het werk en probeerde iets nieuws uit: staand werken. Zitten is blijkbaar heel belastend voor je rug en na werkdagen heb ik vaak meer last. Ik deed dus staand een sollicitatiegesprek en staand een overleg. Tussendoor plat met de laptop in bed en op de bank. Tijdens een afdelingsoverleg werd ik ingebeld. Via een laptop die werd doorgegeven kon ik een heleboel collega's even zien en kort spreken, zo leuk! Daar kreeg ik een lading energie van. Het gevoel van 'samen' en een team zijn, heel waardevol. 

Esther ging op tijd naar bed en toen zijn Bert en ik ook gaan liggen. Liggen, ogen dicht, kletsen, heel ontspannen. Tussendoor gingen we er om de beurt uit om een volgend kind in bed te leggen. 19.45 uur Manuël en 20.15 uur Jonathan. Daarna viel ik bijna in slaap en keek Bert een serie. Ineens was het 21.30 uur, de hoogste tijd om Rachel naar bed te sturen. Heel bijdehand zei ze 'omdat jullie moe zijn hoef ik toch nog niet naar bed'. Grapjas. De tijd komt nog wel wat zij beneden afsluit maar nu is die tijd nog niet. Ze heeft haar slaap nodig. We keken allebei nog een half uurtje naar onze eigen telefoon een eigen serie (lekker gezellig) en gingen toen slapen. Een volledige nacht zonder onderbrekingen, wat een zegen.