Ruzie en logeerpartij

Hemelvaartsdag. Een dag die begon met knallende ruzie tussen Bert en mij. Volgens hem was het een meningsverschil maar als je tegen elkaar schreeuwt, boze blikken toewerpt en uit frustratie elkaar ontloop om niet te boos te zijn waar de kinderen zij zijn dan noem ik dat toch echt ruzie. De ochtendroutine ging ondanks dat door en Bert vertrok met de kinderen naar de kerk. Hoe dan zou je denken, na zo'n ruzie maar het was maar goed ook want zo had ik het huis even voor mezelf. Na een lekkere douche keek ik de dienst mee via de telefoon en dat wierp al een ander licht op de dingen, waar maken we ons eigenlijk zo druk om? De hele dag door sudderde het wat tussen ons. We brachten Rachel en Manuël weg om te gaan logeren bij een neef en nicht. Daar zaten we heerlijk in de tuin. Toen reden we door naar Apeldoorn waar Jonathan en Esther gingen logeren bij mijn vader. En zo waren we alle kinderen kwijt. 

Onderweg kwamen we erachter dat de weekendtassen verwisseld waren. Zo hadden Jonathan en Esther de tas van Rachel en Rachel de tas van Jonathan en Esther. Alleen Manuël had zijn eigen logeerspullen. Maar om de tassen te gaan omwisselen was te veel werk, zouden we zo weer 2 uur in de auto moeten zitten, ze moesten zich maar redden zonder spullen. Niet handig maar voor 1 nacht ook weer geen wereldramp.

Toen brachten we een bezoekje aan mijn oma en dat was zo gezellig. Daar knapt een mens van op. Bert was ook zo lief. In de auto bespraken we nog kort wat ik anders kon doen een volgende keer en wat hij anders kon doen en toen was de ruzie wel weer klaar. De lucht was geklaard en we gingen in vrede verder. Soms is even flink knallen niet erg (zei ze achteraf).

We moesten ons haasten want we hadden biefstukken klaar staan bij restaurant Resy's. We hadden twee hoofdgerechten besteld om thuis op te eten. Ondanks dat we 10 minuten te laat waren met ophalen was het eten nog lekker warm bij thuiskomst. We dekten snel de tafel en vielen aan op al het lekkers.

Zo met twee personen is de boel snel opgeruimd en hadden we een hele avond voor ons liggen. Bert stelde voor om bij Elst aan de waterkant te gaan zitten. Leuk spontaan idee! Ik had best wat last van mijn rug maar om nou zo'n romantische avond te laten schieten had ik echt geen zin in. We gingen met de auto op weg  naar een relaxte avond buiten. Maar onderweg merkte ik dat ik me niet goed voelde en me niet kon ontspannen. Het was al een drukke dag geweest en ik had het gewoon nodig om te liggen. We draaiden om en gingen terug naar huis. Helaas geen romantische avond bij het water maar een avond in bed samen een Netflix serie kijken. Kon ik ontspannen en waren we samen. 

Vrijdagochtend werden we tegen 10 uur wakker, luxe! De zon scheen al uitbundig. We konden rustig douchen en ontbeten buiten in de tuin met een kop koffie erbij.  'Ontboffie'.

We wilden ons nog even nuttig maken voordat de Filistijnen weer thuis zouden komen. Bert ging plintjes maken voor boven. De hoekjes moeten nog steeds, na 12 jaar is dit een mooi moment daarvoor. En ik ging bezig met de was. Bert legde een bult op tafel neer en dat heb ik in lichtingen de hele dag door in beetjes weggewerkt. Ook weer voor elkaar.

Begin van de middag haalden we de kinderen weer op, ging toch uiteindelijk een groot deel van de middag aan op. Daarna tijd om te relaxen. De kinderen waren voldaan maar ook erg moe. Chillen en niks meer doen. Fijn om alle kuikens weer thuis te hebben.