Behang eraf trekken

Het was een mooie dag met zon en gewoon lekker weer. Tot de lucht veranderde in een grijze massa en het begon te regenen, en niet zo'n beetje ook. De kinderen speelden buiten en waren het buitenspelen nog niet zat. Ze haalden binnen paraplu's en regenjassen en bleven in de tuin spelen. Genieten van wat er is. Of dat nu zon is of regen. 'Worden als een kind', op zo'n moment snap ik dat helemaal.
 

Zondag hadden we een lekkere lunch. Een zelfgemaakt broodje hamburger. Met van die afbak Italiaanse bollen met hamburgers, sla, tomaat, saus en cheddar. Zo'n kaas waarvan je je afvraagt of het kaas is of plastic maar waardoor het proeft alsof het bij de McDonalds vandaan komt en iedereen het dus heerlijk vindt. 


Op Tweede Pinksterdag besloot ik om Rachels muur aan te pakken. Ze heeft zo'n roze bloemetjesbehang wat 12 jaar geleden geweldig was maar nu niet meer passend bij haar leeftijd. Bert vond het niet nodig om te vervangen omdat het behang zelf nog mooi is maar ik gunde het kind een tienerkamer. En dus zette ik 4 kinderen aan het werk, dit is toch best leuk om te doen. Zo vaak mag je niet iets slopen.


Eén voor één dropen de kinderen af om met buurkinderen te gaan spelen. Rachel en ik bleven over. Het grootste gedeelte is eraf gekomen. De rest moet nog in de komende week, beetje bij beetje. Dan gaatjes vullen, schuren en dan gaat Rachel het eerst wit verven. Zo'n grijze muur dekt vast niet direct met kleur dus beter gebruiken we eerst het goedkopere wit. Ik ben zo benieuwd hoe het gaat worden. Leuk zo'n projectje. Haar roze gordijnen worden vervangen door grijs/bruine van Karwei. Rachel hield de aanbiedingen voor gordijnen goed in de gaten en kwam hier mee aan, verstandig kind. Haar felblauwe lampenkap wordt vervangen door een zwarte lamp die we van marktplaats plukten voor €7,50. 
Langzaam maar gestaag werken we aan haar kamer, het hoeft niet snel maar het wordt zeker mooi.

Het witte op de muur is wat we al gedaan hebben toen we hier kwamen wonen: alle mini gaatjes wegwerken om de muur zo glad mogelijk te krijgen, daar hebben we nu mooi profijt van. Stap 1 is gezet. Rachel blij, Bert iets minder maar ik heb er vertrouwen in. 



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Efteling

Afbeelding
Woensdag kreeg Esther een vriendinnetje hier te spelen. Ik gaf de kinderen voor schooltijd duidelijke instructies : fiets samen naar huis en vergeet het vriendinnetje niet. Het is er een van een tweeling, Manuëls reactie was heel serieus en te grappig : 'maar hoe weten we dan dat we de goede meenemen?'. Rachel was die dag met school naar de Efteling, ze kregen vanuit school een cadeaukaart mee van 15 euro om eten en drinken van te kopen. Rachel sprak met haar vriendinnen af dat ze zelf een flesje water mee zouden nemen en een broodtrommel voor tussen de middag. Dan hoefden ze alleen avondeten te kopen, een patatje, en van de rest van het geld konden ze dan een souvenir kopen. Slim kind.  Ze is in allerlei achtbanen geweest en heeft enorm genoten. Bert, Rachel en Esther houden van die spannende attracties. Jonathan, Manuël en ik helemaal niet. Nadat ik met Bert een keer in de Efteling de hele dag misselijk was na 1 achtbaan wil hij er niet meer (met mij) heen. Maar nu zie ik opt...
Meer lezen

Nieuwe look

Afbeelding
De jongens waren hard toe aan een kappersbeurt. Het haar van de meiden werd ook piekerig. Rachel ging op dinsdag zelf naar de kapper, ideaal dat ze dat nu zelf kan. Bert ging op vrijdag met de jongens en Esther. Esther had bedacht om haar haar kort te knippen. Ze kreeg veel reacties: dat moet je niet doen, je mooie lange haar, weet je het zeker? Ja, ook van mij. Ze vertelde overal van haar plannen en liet zelfs op school en in de kerk voor haar bidden dat het fijn bij de kapper zou zijn. Toen een jongen uit haar klas zei dat hij het jammer vond (groep 3 he) was de maat vol. Esther zei: 'ik ga dit gewoon doen want ik weet dat het mooi is. Ik luister naar mezelf'. En zo ging het. Voor de kapper nog even op de foto met haar broers.  En daarna weer.  De haren van de jongens weer lekker kort, en geen zorgen: die krullen van Manuël zitten er zo weer in.  Esther was dolgelukkig: een droom die uitkomt! En een goede reflectie van deze 7 jarige: als ik naar andere mensen had geluis...
Meer lezen

Zegenende zachte 7 jarige handen

Afbeelding
De hedera werd bezorgd met een grote vrachtwagen. De bezorger belde vooraf, de planten waren kapot en niet geschikt om te bezorgen maar hij moest ze leveren. Ik dacht dat het wel mee zou vallen, als de verpakking wat kapot is maakt me niks uit, als de planten maar de grond in kunnen. Toen hij de vrachtwagen voor reed mocht ik mee naar binnen. En inderdaad, wat een bende. Wortels lagen los en takken gebroken. Met grof geweld de vrachtwagen in gezet? Ik mocht de levering weigeren en dat deed ik dus maar. Wat ontzettend jammer van de planten, deze gaan het niet overleven. Het waren 2,3 meter hoge hedera, maar nu niet meer.  Vriendelijke bezorger, hij kon er ook niets aan doen. Ik nam contact op met de planten winkel, zij vochten het uit met de bezorgdienst. Conclusie voor ons : een week later kregen we de planten alsnog geleverd. Ik koos de hoogste maat maar heb er niet over nagedacht dat het ook wel eens te hoog kon zijn. Toen deze op de juiste manier geleverd werden stonden ze in de...
Meer lezen