Mislukte ballen

Op een middag vlogen de kinderen elkaar steeds in de haren. Ik kon niet veel hebben (lees: voelde me ziek en gedroeg me als een feeks) en besloot ze aan het werk te zetten. Kiep de speelgoedkist maar leeg en zoek het speelgoed maar uit. Wat kan weg? Wat is kapot? Wat kan naar boven?

Dat ging 15 minuten heel gezellig en ik vond mezelf reuze slim.

Daarna begonnen ze bij de speelgoedkist te ruzieën. Helaas, dat ging niet goed. Nadat ik iedereen had uitgescholden ging ik boven slapen. Na een dutje kwam ik beneden en bood ik excuses aan. Ook moeders maken fouten. Op mijn gemak zocht ik het speelgoed uit en al snel was het weer voor elkaar. 

Meestal heb ik geen plezier in koken maar soms wel. Ik probeerde een nieuw recept en had daar echt zin in. Ik maakte echte gehaktballen (meestal mislukken die bij mij dus neem ik al niet meer de moeite en rul ik het gehakt en schep het zo op de borden). Maar nu werden het prachtige bollen, lekker gekruid en zo lagen ze bruin te bakken in de pan. Daarna sneed ik bloemkool, broccoli en aardappelstukjes en kieperde alles bij elkaar om te stoven in de bouillon. Dat zorgde voor heerlijke geuren. Maar wat er ook gebeurde: mijn ballen gingen eraan. Stukje bij beetje brokkelden ze af, helaas daar ging de mooie look. En hoewel het niet meer zo op het plaatje leek smaakte het heerlijk! De volgende keer gebruik ik meer groenten en minder vlees en ik denk dat rijst hierbij ook best lekker smaakt, iets om mee te experimenteren.

Rachel moest door de regen naar school fietsen, dat is dit schooljaar nog nauwelijks voorgekomen. De vorige keer spraken we af dat ze een regenpak zou krijgen voor harde buien maar daar bleef het bij. Nu ging ze dus weer door de regen zonder regenpak en zonder capuchon aan haar jas. Voor ze vertrok bestelde ik alvast een regenpak voor een mooie prijs. Een prachtige kleur bruin, ik was gelijk verliefd. Maar Rachel wilde 'gewoon' de donker blauwe. Oja, het kind is een brugpieper, dan wil je echt niet opvallen, het werd dus de blauwe.

's Middags kwam ze als een doorweekt katje thuis, haar kleren waren nog niet eens droog geweest van de bui in de ochtend. Manuël en Esther speelden buiten terwijl het miezerde, toen regende het ineens hard en ook zij kwamen doorweekt binnen. Jonathan zat nog in zijn onesie omdat we 'gezellig' samen ziek zijn. Rachel, Manuël en Esther trokken ook een onesie aan, iedereen kreeg limonade of warme chocolademelk en een stuk pizza. Ze speelden de rest van de middag spelletjes. Ik lag op de bank te lezen en sloeg het tafereel gade. Wat een rijkdom, zoveel gezelligheid. Buiten de regen en binnen zitten we warm en droog en hebben we het goed samen. Wat een zegen.