Vader-dochter uitje

Zaterdag mochten we de nieuwe auto ophalen. Hij stond nog een stukje verder dan 's-Hertogenbosch. Nu kun je denken: daar rijd je dan toch samen heen en met twee auto's weer terug. Maar ja, zo'n stuk rijden zie ik niet zitten. Bert ging dus met de trein en de bus die kant op. De kinderen die mee wilden mochten mee, een groot avontuur. Op het punt van vertrek wilde alleen Esther nog mee, de rest bleef liever thuis om uit te rusten. De week van de avondvierdaagse was geweest dus dat begreep ik ook goed. 

Ineens kwam de vertrektijd van de trein wel erg dichtbij. Bert, Esther en ik vlogen naar de auto en crosten naar het station. Daar moesten nog kaartjes gekocht worden. Ik had nog gezegd: doe dat nu vooraf en digitaal maar nee, Bert is niet zo'n plannerig type. En dus misten ze bijna de trein en was het kaartje duurder dan nodig. Niet de moeite waard om ruzie over te maken maar een 'ik zei het toch' kon ik toch niet laten. Gelukkig lukte het precies om de trein te halen en daar gingen ze. Esther helemaal opgetogen dat ze met een vervoermiddel ging, het thema in de kleuterklassen. De trein zat zo vol dat mensen overal stonden, zelfs de gangetjes stonden vol. Bert is dus met Esther in een 1e klas coupé gaan zitten. Daar zat ze als een koningin in de grote stoel, leuk om de foto's te zien. Na 2 treinen en een bus arriveerden ze bij de garage. Daar duurde het een tijdje voor alles rond was en toen kwam de terugweg in de nieuwe auto. Inmiddels brak de middag aan en Bert trakteerde Esther op patatjes bij de McDonalds, heerlijk toch zo'n vader-dochter uitje. 

Thuis poetste ik het hele huis. En waarom? Onze fijne hulp kwam een aantal weken niet. En dat in combinatie dat de hele wereld iets van me wil in de maand juni zorgde voor onrust. Een rommelig huis en volle agenda met veel afsluitende bijeenkomsten en allerlei zaken rondom de kinderen. Je hoeft toch niet overal heen? Klopt, als het om mezelf gaat niet maar bij je kinderen wil je toch betrokken zijn. Kortom: chaos in huis en chaos in mijn hoofd, dat was niet prettig. Het gekke is dat door het poetsen van de wc en badkamer, het dweilen van de vloer en het wegwerken van de was de rust een stukje terugkeerde en ik daarna helemaal ontspannen genoot van de zon in de tuin. In bikini uiteraard want bruin worden is mijn belangrijkste doel in de zomer. Op en top ontspanning is dat.

Zondag wilden we graag buiten eten maar op tuinstoelen zonder tafel wordt het gelijk zo'n bende. Er gaan dan altijd borden om, bekers vallen en het zorgt voor een hoop extra werk en zeker geen ontspannen maaltijd. We sleepten de eettafel van binnen met alle stoelen naar buiten. Een zwaar ding dus niet echt geschikt om dat elke dag te doen maar nu konden we buiten lunchen en avondeten en het was perfect!

Na het eten gingen de kinderen buiten spelen, ging Bert een rondje op de racefiets en speelde ik met Rachel een spelletje buiten. Rachel won met Scrabble. Leuk dat ze nu echt een volwaardige tegenstander is. Zo'n tafel nodigt echt uit om lekker aan te zitten, ik kan niet wachten tot onze echt buitentafel komt!