Snackbar

Woensdag gingen 3 kinderen uit school bij een vriendje spelen, dat was een onverwachts leeg huis. Samen met Jonathan fietste ik naar huis, hij vroeg of we op de bank mochten eten met een filmpje aan. Leuk idee maar ik weet wat beters. We stoppen bij de snackbar en gaan patat eten. Dat vond hij een goed idee. En zo kwam het dat we op een gewone woensdagmiddag zomaar bij de snackbar zaten.


Even wat speciale tijd samen. Met de nadruk op even. Gitaarles begon namelijk al om 13.30 uur. Terwijl Jonathan zijn patat verder op at fietste ik snel naar huis om zijn gitaar te halen. Hij hield mijn telefoon bij zich om een spelletje te doen. Toen ik terugkwam had ook hij zijn patatjes op en fietste hij zelf naar gitaarles. De eerste keer alleen. Hij vraagt iedere week of ik mee ga maar volgens mij kan hij het best zelf. Toen ik aan hem zei dat ik er alle vertrouwen in heb dat hij het kan en inmiddels echt de weg wel weet zei hij: 'de weg wist ik na twee keer al wel maar ik vind het zo gezellig om samen te gaan'. De smiecht. 

Ik gooide thuis een was in de machine, hing er één buiten op en ruimde de ontbijtboel op. Na een ochtend kantoor was het tijd om het weer wat leefbaarder te maken. Toen was het tijd om naar school te gaan voor een gesprekje met de juf over één van de kinderen. Bert ging ook mee en het was fijn om dat zo samen te doen. Na het gesprek vertelde Jonathan thuis hoe zijn fietstocht en de les gegaan waren: helemaal prima. Toen croste ik met de auto naar de andere kant van Ede om Manuël op te halen. Zijn fiets stond nog op school dus die haalden we ook gelijk maar op. Wilde ik na het gesprek doen maar toen was ik het vergeten. We zetten de auto thuis neer, laadden de fiets uit en haalden Esther met de fiets op van haar vriendinnetje. Thuis werd de volgende was opgehangen en begon ik met eten koken. Een goed gevulde dag al met al. 

Mijn nieuwe spijkerbroek van Bellavoir kwam ook binnen. Vorig jaar had ik 2 minder mooie gekocht omdat ik voor de vakantie persé een korte broek wilde en niet kon slagen. Ze zien er niet mooi uit én zitten ook nog eens niet zo lekker. Nu vond ik er online één en had contact met de verkoopster over de maat. Ze kon goed advies geven en ik kocht maatje 40. Ik deed mijn 'rompertje' aan, het groene shirt die werkelijk als een rompertje onderaan sluit en dus mooi aansluitend valt en combineerde gouden glitters er overheen. Op de foto niet goed zichtbaar maar in de zon heerlijk glinsterend. Op deze manier kan de korte broek zelfs voor een feestje en hij zit heerlijk. Te leuk zo, de gouden glitters lagen al een paar jaar in mijn kast maar ik wist niet waar het mee te combineren was maar nu is de set gevonden. Met de kledingtips die ik kreeg van Maria van Day lukt het nog steeds om nieuwe setjes samen te stellen. 




Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Efteling

Afbeelding
Woensdag kreeg Esther een vriendinnetje hier te spelen. Ik gaf de kinderen voor schooltijd duidelijke instructies : fiets samen naar huis en vergeet het vriendinnetje niet. Het is er een van een tweeling, Manuëls reactie was heel serieus en te grappig : 'maar hoe weten we dan dat we de goede meenemen?'. Rachel was die dag met school naar de Efteling, ze kregen vanuit school een cadeaukaart mee van 15 euro om eten en drinken van te kopen. Rachel sprak met haar vriendinnen af dat ze zelf een flesje water mee zouden nemen en een broodtrommel voor tussen de middag. Dan hoefden ze alleen avondeten te kopen, een patatje, en van de rest van het geld konden ze dan een souvenir kopen. Slim kind.  Ze is in allerlei achtbanen geweest en heeft enorm genoten. Bert, Rachel en Esther houden van die spannende attracties. Jonathan, Manuël en ik helemaal niet. Nadat ik met Bert een keer in de Efteling de hele dag misselijk was na 1 achtbaan wil hij er niet meer (met mij) heen. Maar nu zie ik opt...
Meer lezen

Nieuwe look

Afbeelding
De jongens waren hard toe aan een kappersbeurt. Het haar van de meiden werd ook piekerig. Rachel ging op dinsdag zelf naar de kapper, ideaal dat ze dat nu zelf kan. Bert ging op vrijdag met de jongens en Esther. Esther had bedacht om haar haar kort te knippen. Ze kreeg veel reacties: dat moet je niet doen, je mooie lange haar, weet je het zeker? Ja, ook van mij. Ze vertelde overal van haar plannen en liet zelfs op school en in de kerk voor haar bidden dat het fijn bij de kapper zou zijn. Toen een jongen uit haar klas zei dat hij het jammer vond (groep 3 he) was de maat vol. Esther zei: 'ik ga dit gewoon doen want ik weet dat het mooi is. Ik luister naar mezelf'. En zo ging het. Voor de kapper nog even op de foto met haar broers.  En daarna weer.  De haren van de jongens weer lekker kort, en geen zorgen: die krullen van Manuël zitten er zo weer in.  Esther was dolgelukkig: een droom die uitkomt! En een goede reflectie van deze 7 jarige: als ik naar andere mensen had geluis...
Meer lezen

Zegenende zachte 7 jarige handen

Afbeelding
De hedera werd bezorgd met een grote vrachtwagen. De bezorger belde vooraf, de planten waren kapot en niet geschikt om te bezorgen maar hij moest ze leveren. Ik dacht dat het wel mee zou vallen, als de verpakking wat kapot is maakt me niks uit, als de planten maar de grond in kunnen. Toen hij de vrachtwagen voor reed mocht ik mee naar binnen. En inderdaad, wat een bende. Wortels lagen los en takken gebroken. Met grof geweld de vrachtwagen in gezet? Ik mocht de levering weigeren en dat deed ik dus maar. Wat ontzettend jammer van de planten, deze gaan het niet overleven. Het waren 2,3 meter hoge hedera, maar nu niet meer.  Vriendelijke bezorger, hij kon er ook niets aan doen. Ik nam contact op met de planten winkel, zij vochten het uit met de bezorgdienst. Conclusie voor ons : een week later kregen we de planten alsnog geleverd. Ik koos de hoogste maat maar heb er niet over nagedacht dat het ook wel eens te hoog kon zijn. Toen deze op de juiste manier geleverd werden stonden ze in de...
Meer lezen