Aardenvat

Woensdagochtend vertrok Bert al vroeg naar zijn werk. Toen hij vertrok kroop Esther nog even bij me in bed. Heerlijk zo'n klein warm knuffeltje. Toen de wekker een aantal keer gegaan was kon ik die niet meer negeren. Esther wou mij uit bed 'slurpen'. Dat heeft Rachel ooit bedacht en betekent: deken van iemand afgooien en uit bed trekken aan been of arm, net wat uitkomt. Esther zat op het bed en trok de deken weg, daarna maakte ze een inschattingsfout want ze viel zo achterover uit de zijkant van ons bed met haar hoofd op de grond. Gillen natuurlijk, dat deed flink zeer. Ze moest direct overgeven, dat leek me geen goed teken. Ze mocht beneden op de bank liggen om bij te komen en ze klaagde over hoofdpijn. Inmiddels liep iedereen beneden rond en maakten we ons klaar voor school en hield ik Esther in de gaten. Ik zou de ochtend korter werken en in de middag nog even doorgaan omdat ik moest bloedprikken en naar een circusvoorstelling op school mocht. Esther thuis houden zou dus...

Vrijdag mochten de 2 jongens naar de kapper. Manuël begin van de middag en Jonathan aan het eind. Ik was te laat met een plekje reserveren en ze hadden echt een oerwoud aan haar op hun hoofd, dan maar 2x erheen. Nadat Manuël was geknipt liepen we door naar de sieradenwinkel. Voor mijn verjaardag had ik een cadeaubon gekregen en die wilde ik besteden na mijn kleuradvies. Ik wilde een goudkleurige ketting erbij en vond een hele mooie precies voor het bedrag van de cadeaukaart, echt heel leuk. Esther, onze ekster, keek haar ogen uit. Ze wilde de hele winkel wel kopen en kwijlde bij alles wat glom. Dat zij niks mocht vond ze heel stom en oneerlijk. We spraken af dat zij ook maar een cadeaukaart moest vragen voor haar verjaardag en dan mocht zij ook wat uitzoeken. Ze maakte foto's van alles wat ze mooi vond om het niet te vergeten.  Daarna haalden we een pakketje op van Vinted bij de DA en zocht ik nieuwe oogschaduw uit. Ik kreeg voor mijn verjaardag van iemand €10 en precies voor dat b...

Jonathan liet zijn schoen zien: 'mam er zit een gat in mijn schoen'. We konden zo door de zool heen kijken. Dat was inderdaad een gat, een behoorlijke zelfs. Hij had al wel een keer eerder genoemd dat zijn schoen kapot ging. Prima, daar kijken we wel een keer naar. Maar dat hij echt op was had ik niet in de gaten. Na gitaarles zouden direct maar schoenen gaan kopen. Rachels schoen was al een aantal keer kapot gegaan. Met wat naaien in de stof hield ik de boel bij elkaar maar ook hier was de stof op. Goed gebruikt zullen we maar zeggen. De kleintjes hadden nog prima schoenen behalve dat die van Manuël aardig afgetrapt waren, maar zij mochten ook mee. Vorige keer hadden ze dezelfde maat gehouden dus ik was wel benieuwd hoe het met hun maten ervoor stond.  Om 12.30u stond ik na een ochtend werken bij het schoolplein met lunch en een gitaar. Rachel wou liever thuis eten en sloot zich later bij ons aan. Ze zei het woord 'picknick' alsof het iets vreselijks was. We fietsten n...

Na dagenlang aftellen was het maandag dan toch echt zover: de hele dag kwam Maria van 'Day kleur en stylingadvies' bij mij thuis. Ik zorgde ervoor dat al mijn kleren gewassen in de kast lagen en het beneden op orde was. Na de ochtendspits is dat nog best een uitdaging maar het lukte. Konden we beginnen in een opgeruimd huis. En de hele dag zonder kinderen bleef het ook zo, dat vind ik nou echt genieten (zei ze als een ware moeder).  Van tevoren was ik best een beetje zenuwachtig, gezonde spanning zullen we maar zeggen. Straks vindt ze mijn figuur helemaal niks, of staat geen enkel kledingstuk uit mijn kast me goed of... Maar er gebeurde niks van dat alles. Maria is echt een ontzettend leuk mens. Een mooie vrouw van binnen en buiten. In de ochtend kreeg ik beneden een kleur, stijl en figuuranalyse. Heel verrassend wat daaruit kwam! Wat ook zo leuk was is dat Maria echt kijkt naar wat mij blij maakt. Doordat ze overal woorden aan gaf begon ik het steeds beter door te krijgen. Na ...

Zaterdag gingen we op bezoek bij mijn opa en oma. Ze hadden de open haard aan staan, dat is toch altijd zo genieten. We hebben ooit uitgezocht of we dat in ons huis kunnen inbouwen maar dat lukt niet op de plek die we daarvoor geschikt vinden. Dan maar over 20 jaar, als we dit huis verkopen, een huis uitzoeken mét open haard. Beneden groot, boven klein en een gezellige tuin. En wij dan samen als oude besjes bij de open haard koffie drinken en in de avond een slaapmutsje, ik zie het al helemaal voor me.  De kinderen vonden het ook leuk om met het vuur bezig te zijn, hout uit de tuin halen en het vuur lekker opstoken. Opa en oma's huis: ook een beetje mijn thuis. In de middag wilde Rachel de muur wel een likje verf geven. Het is toch onvoorstelbaar hoe snel witte muren met kinderen in huis niet wit meer zijn. Ik ergerde me er al een tijd aan. Rachel witte een muur en vond het daarna wel weer best. Ik deed daarna een andere muur nu de verf toch klaar stond. Het heeft ons misschien een...

Vrijdag gingen we met Rachel op stap, verder met onze middelbare-scholen-zoektocht. We gingen 2 scholen bij langs in de ochtend om te ervaren hoe de sfeer is zonder dat alles opgetuigd is voor een open dag. In de ochtend stond ik een kwartier eerder op om de dag biddend te beginnen. Dit deed is nadat ik geïnspireerd raakte door Desmond Tutu, hij stond extreem vroeg op om de dag biddend te beginnen, 4 of 5 uur in de nacht geloof ik. Dat ga ik niet volhouden maar een kwartier eerder moet toch te doen zijn. We gingen beide scholen bij langs en 1 school heeft mijn voorkeur. Grotendeels gebaseerd op een gevoel. Ik voel me er prettig als ik er rondloop. Na school 1 dacht ik, het bidden heeft geholpen de uitkomst lijkt me duidelijk. We gingen naar school 2 en daar heb ik minder mee. Toen we naar buiten liepen en onze ervaringen bespraken vertelden zowel Bert als Rachel dat ze school 2 echt een stuk prettiger vonden. Huh, hoe dan? Ik werd er wat chagrijnig van, het zou nu toch duidelijk zijn. ...

Maandag was Jonathan jarig, 9 jaar. Net op tijd was iedereen in huis weer beter, echt zo fijn. Hij wilde erg graag een tablet. Heel wat jaar geleden kochten we kindertablets om te gebruiken in de auto op weg naar vakantie. De eerste 2 jaar bleven ze bij de vakantiespullen liggen en werden ze echt alleen tijdens de lange reis gebruikt. Daarna namen we ze in gebruik als optie voor schermtijd vanaf 16.30u. Inmiddels doen ze het niet goed meer, lopen constant vast en het geeft vooral een hoop frustratie. Jonathan geniet van een spelletje doen en raakte steeds chagrijnig dat de tablet zo traag was of weer eens uitviel. Hij wilde dus voor zijn verjaardag een nieuwe. Dat begrepen we zeker maar het is wel een heel duur cadeau. We hielden het dus wat af en hij maakte een verlanglijstje met ook andere dingen erop. Nu heeft hij niet echt iets waar hij veel mee speelt. Hij vindt zijn knuffels leuk maar daar heeft hij ook al best veel van. Hij houdt van de ruimte en van Donald Duck en daar kochten ...

Overal bloed, we konden zo meedoen met een horrorfilm. Het begon allemaal met het goede idee om een smoothie te maken. Manuël en Esther regelden de stukjes banaan en ik sneed de appel. Omdat ik nog steeds niet fit was dook ik op de bank zodra al het fruit in de lange smalle kan zat en de staafmixer erin. Leek me prima te kunnen, verkeerd gedacht. Terwijl Esther de staafmixer bediende stak Manuël zijn hand er bij in. De mesjes hakten in zijn vinger. Manuël gillen, Esther gillen. Ik sprong op van de bank, zag overal bloed en gillende kinderen. Manuëls hand onder de kraan, Esther aan de kant met haar geschreeuw, een gil naar boven om hulp van Bert (letterlijk naar boven, Bert werkte op zolder) en na enig onderzoek bleek 1 vinger het slachtoffer te zijn. Ik hield er een schoon aanrechtdoekje strak tegenaan terwijl Bert een zalfgaasje en verband knipte. We wikkelden het eromheen en bleven druk uitoefenen. Net zolang tot het verbandje niet roder werd dan het al was. Gruwelijk wat een toestan...

We hebben nog niet zoveel beleefd. Ik ben nog steeds ziek. Jonathan werd ook ziek. Maandag waren we allebei erg ellendig dat was echt niet leuk. Gelukkig begon ik dinsdag een beetje op te knappen, als ik maar veel lig voel ik me niet meer zo naar. En dat was ook wel nodig want dinsdag stond Manuël op met koorts. Hij was verder vrolijk en had nergens last van. Maar met die koorts en dat Jonathan en ik ziek waren hield ik hem toch thuis. Dat was een goede keuze want vanaf halverwege de ochtend werd Manuël bleekjes, kroop hij op de bank en daar is hij niet meer vanaf gekomen.  Rachel bracht Esther naar school in de ochtend. Dat vond Esther geweldig. Ze straalde en ze heeft zichzelf nog nooit zo snel klaargemaakt voor school. Om 7.50 uur stond ze al klaar en zei ze steeds tegen Rachel: 'we moeten bijna weg he Rachel?'. Rachel deed ongeïnteresseerd maar ik zag haar genieten dat Esther zo tegen haar opkijkt. We spraken af dat Rachel me zou bellen als ze Esther veilig bij de juf had g...