Klaagzang

Heb je even? Ik moet even klagen want het leven is super oneerlijk. Terwijl ik al weken irritant veel last heb van die C-besmetting moest ik denken aan onze medische avonturen. De geboortes van onze kinderen eindigden voor mij (op 1 na) allemaal op de operatie kamer. Bij Rachel maakte ik nog een uitstapje naar de Intensive Care. Alle kinderen moesten na hun geboorte een tijdje in het ziekenhuis blijven: Rachel 14 dagen, Jonathan 1 dag, Manuël 10 dagen en Esther 4 dagen. Niks geen gezellige kraamtijd.

Rachel had een gekke bult in haar nek en er moest onderzocht worden wat dit was. De hele dag zaten we met een knoop in onze maag te wachten en God om hulp te schreeuwen dat het geen tumor zou zijn. Uiteindelijk bleek het een ontsteking en na een antibioticakuur en 7 dagen ziekenhuis in Arnhem was ze hersteld. Jonathan mocht naar het kinderziekenhuis in Utrecht en wat 'normaal' met 1 operatie voor elkaar is kostte hem 4 operaties met de nodige controles en hersteltijd. Zoals de arts tijdens de vorige controle al zei: jullie hebben wel pech zeg.

Dan heb je Manuël nog die als baby ernstig ziek was en 6 weken in het ziekenhuis verbleef waarvan 2 weken in Leiden op de IC. En dan hebben we het nog niet eens over de psychische uitspattingen die ik bij me draag en zo nu en dan me kwellen.

Zondag bleef het maar malen. Wat doe ik verkeerd? Is het ons DNA? Waarom hebben we nu elke keer weer medische toestanden? Gelukkig is daar Bert die me weer met beide benen op de grond zet: kom op, nu is het klaar met de negativiteit. En gelukkig was daar de kerkdienst die me uittilde boven ons gewone leventje en de dominee die in de zegen meegaf dat God naast hen staat die vermoeid zijn. Nou, moe ben ik zeker (had ik al rot C-virus gezegd?).

Na het klagen is het tijd voor een nieuwe blik. Want wat hebben we het goed. Zonder die operaties had ik de eerste bevalling al niet eens overleefd. Manuël was dan gestorven aan het RS virus. Hoewel ik hard werk om 'maar'  40% in de ziektewet te zitten krijg ik gewoon voor 100% uitbetaald, dat is in bepaalde andere landen wel anders. Omdat naar de kerk gaan nog best intensief is kijk ik online en ondanks dat ik de contacten mis krijg ik toch alles mee, de zegeningen van deze tijd.

En zoals ik altijd zeg is het niet zo dat als je goed leeft je niks overkomt en als je slecht leeft er van alles gebeurd. En zo speelt er bij een ieder wel wat, bij de één iets zichtbaarder dan de ander. En we hebben elkaar, een gezin van 6, hoeveel zegeningen wil je hebben? (nou wat dat betreft liever niet nog meer zegeningen, maar dat is een ander verhaal)

Het gaat er niet om wat er in je leven gebeurt maar hoe je ermee omgaat. De knop mag om! Weg met het schuldgevoel dat het wel aan mezelf zal liggen. Fijn ook hoe de fysiotherapeut concrete cijfers heeft: hartslag van 90 in rust en na een wandeling van 3 minuten 140. Dat is veel te hoog. Zie je wel, het zit niet tussen mijn oren en de fysiotherapeut helpt nu 2 keer per week om goed te ademen want door het oppervlakkige ademen schiet die hartslag omhoog. En hoewel ik mijn knietjes bloot gebeden heb om gezondheid heb ik de verhoring gemist: een huisarts die me geruststelde, een fysio die kan helpen, lieve collega's die begrip tonen, een auto voor de deur.

En het is frustrerend dat ik zo tegen mijn grenzen aanloop. Dat ik me ziek kan voelen van moeheid maar wat veel belangrijker is, is dat we naar Pasen toeleven. Zoals Manuël al zei: het allerbelangrijkste lied is "Hij is opgestaan". En daar heeft hij gelijk in, wat kunnen we veel leren van kinderen. 

Ik ga vroeg naar bed en neem een kop thee mee. Een paar worship liederen luisteren voor het slapen gaan want dat geeft perspectief. En dromend van energie, zon en Pasen.

Opwekking 366:

Kroon Hem met gouden kroon,
het Lam op Zijnen troon.
Hoor, hoe het hemels loflied al,
verwint in heerlijk schoon.
Ontwaak, mijn ziel en zing
van Hem, die voor u stierf.
En prijs Hem in all’ eeuwigheên,
die ’t heil voor u verwierf.

Kroon Hem, der liefde Heer,
aanschouw Hem hoe Hij leed.
Zijn wonden tonen ’t gans heelal,
wat Hij voor ’t mensdom deed.
De eng’len aan Gods troon,
all’ overheid en macht,
zij buigen dienend zich ter neer,
voor zulke wondermacht.

Kroon Hem, de Vredevorst,
wiens macht eens heersen zal,
van pool tot pool,van zee tot zee,
’t klink’ over berg en dal.
Als alles voor Hem buigt
en vrede heerst alom,
wordt d’aarde weer een paradijs.
Kom, Here Jezus, kom.