Muizen

Weet je nog het muizenavontuur voor de vakantie? Ik dacht dat ik een muis voorbij zag rennen op zolder maar was niet zeker van mezelf. Bert had er alles aan gedaan om de eventuele muis op te sporen; het washok helemaal netjes en schoongemaakt, gaten en kieren dichtgemaakt en muizenvergif neergezet. 

Toen we terug kwamen van vakantie maakten we het doosje met vergif open, met een sleuteltje voor de kindveiligheid. En warempel, er was van gegeten! We hebben dus een muis. Ik sprong een gat in de lucht van blijdschap, zie je wel ik word niet gek ik heb het echt gezien. En daarna drong het tot me door. Oh nee, we hebben muizen! De helft was op, we zouden het gewoon in de gaten blijven houden.

Deze week checkte Bert het doosje weer en nu was alles opgegeten. Zouden we te maken hebben met een hele muizenfamilie? Niemand heeft het meer gezien en we zeggen niets tegen de kinderen om geen paniek te veroorzaken. Eigenlijk vind ik het niet eens zo erg maar toch, muizen horen buiten en niet in ons huis. We zetten maar weer nieuw vergif neer. Sorry muizen.

Donderdag gingen Rachel en ik eind van de middag de stad in om een agenda te kopen. Ze gaat naar groep 7 en mag dan al oefenen met een agenda. Het was zo ontzettend gezellig. We fietsten naar de winkels en Rachel bleef maar kletsen, ze had er duidelijk zin in. We gingen winkel in en winkel uit. Er was niet veel keus meer. Leerpuntje voor volgend jaar: niet tot het laatste moment wachten. Uiteindelijk kochten we een agenda van Blond Amsterdam bij de Hema. Zo leuk, ik word er zelf ook blij van. Ze mocht ook een etui uitzoeken en wat potloden, stiften en pennen. We waren naar de Action geweest maar vonden het spul bij de Hema leuker, daar haalden we dus alles vandaan. Het was een echt meidenuitje en we gingen los. Zoveel leuk spul. Ik dacht dat we ons nog wel enigszins hadden ingehouden maar bij de kassa mocht ik toch 40 euro aftikken. Oja, dat was niet helemaal het plan. Maar wat hebben we een plezier gehad. Om 18.00 uur gingen we richting huis, het was inmiddels uitgestorven en we schuilden nog even voor de regen tot we weer op de fiets stapten. 

De volgende ochtend trof ik Rachel aan met het in orde maken van haar etui. Alles werd zorgvuldig erin gestopt en de agenda werd ingevuld met wat verjaardagen en de eerste schooldag. Wat heeft ze er zin in. Ik voel het helemaal met haar mee, ik had vroeger ook zin om weer in een nieuwe groep te starten. Samen op stap gaan heeft haar goed gedaan en mij ook. Leuk hoor zo'n grote dochter.

Vrijdag werd een poetsdag. Onze nieuwe schoonmaakdame kwam de ochtend helpen en we kregen heel wat voor elkaar. Het is zo fijn om hulp te hebben. Ze ziet wat er moet gebeuren en maakt het zelfs gezelliger. De kinderen liepen in en uit net als de buurvriendjes. Rachel ging uit logeren en werd opgehaald, dat was fijn! Bert had een drukke dag en mij levert dat ritje nog best wat spanning op dus het was fijn om dat deze dag zo te kunnen oplossen. Dan is er energie over voor andere zaken. De dag ging eigenlijk als vanzelf. In de middag las ik boekjes voor aan Esther en Manuël, een knus moment. Ik herinner me van vroeger hoe fijn het was als er voorgelezen werd en dat doe ik dus ook bewust bij onze kinderen. Ik hoop dat zij er ook fijne herinneringen aan overhouden. De rust van het samen zitten en in een verhaal duiken. 

In de vakantie ben ik door mijn rug gegaan. Sinds de laatste zwangerschap zijn rug en bekken wat meer kwetsbaar gebleven. De remedie is sporten en bewegen. Als ik maar genoeg beweeg heb ik nergens last van. De laatste tijd is dat er wat bij in geschoten. Ik nam me voor dat toch weer wat op te pakken. Echt niet zo extreem als Bert maar wel zodat de spieren gezond blijven en ik er vooral geen last van krijg. Ik zat na te denken wanneer een goed moment was en besloot maar om direct te starten, een goed begin is het halve werk. En dat beginnen lukt me altijd wel maar het volhouden... Maar goed, de start is weer gemaakt. Ik bedacht wat een fijn moment zou zijn: direct na het avondeten zodat ik klaar was voor de kinderen naar bed moesten, dan is er daarna nog een avond over. Als we klaar zijn met het avondritueel: koken, eten, kinderen klaarmaken voor de nacht, in bed stoppen, keuken en kamer opruimen ben ik vaak al zo moe dat er in de avond niet veel meer van komt. Direct na het eten ging ik naar zolder om daar te fietsen, de eerste 30 minuten waren een strijd, man wat ging dat moeizaam. De tweede helft ging een stuk beter terwijl ik toen een flinke klim had in de route. Voelt toch goed dat ik het gedaan heb. Ondertussen luisterde ik naar een podcast van Called for Greatness op Spotify over je identiteit vinden in God. Mooi om bij stil te staan en weer even terug te gaan naar de basis. Door te wortelen in God kun je stormen doorstaan. Ik zag eruit als een ontplofte tomaat en stonk een uur in de wind maar ben toch trots op mezelf.