Kringloopgeluk

Vrijdag had ik wat leuke dingen op de planning staan. Nadat de kinderen allemaal op school zaten reed ik naar Ederveen. Het tweedehands winkeltje Pinokkio had 50% korting. Jonathan vroeg al tijden om een vest, dat vindt hij zo fijn en hij had er sinds de vorige kledingwissel geen één meer. Manuël had nog maar twee shirts met lange mouwen, daar kan ik niet tegen wassen. En dus was dat mijn doel. Ik slaagde erg leuk met nog 2 maillots voor Esther. Ze heeft leggings en vroeg om een panty want dat heeft mama ook. Ik noemde de maillots panty's en ze is helemaal tevreden.


Mijn vondsten bracht ik thuis, dronk wat en vertrok naar Barneveld om daar een kringloopwinkel te bekijken die ik nog niet ken. Het moet niet gekker worden, maar daar had ik echt zin in.
Ik keek tussen het servies of daar iets was wat ik voor Kerst zou kunnen gebruiken. Dan zijn hier 10 volwassenen en 10 kinderen. Nu wil ik er niet teveel toestand van maken maar wat liefde en aandacht ga ik er wel instoppen. Ik vond 4 bordjes die mooi bij onze ontbijtborden passen, een tafelkleed en 8 koffiekopjes. Bij de afgelopen verjaardag schonk ik koffie in een ratjetoe aan mokken en een deel was zelfs aan de rand kapot. Nu hebben we wat fatsoenlijks voor dat soort gelegenheden. Lavendelkopjes, schattig toch. Ook vond ik een spiegel voor in de gang. Eenmaal thuis bleek dat niet mooi te staan, helaas die gaat dus weer weg. De rest was ik blij mee. Ik besloot snel alle mokken uit de kast te trekken, een doekje door de kast te halen en de kapotte mokken apart te zetten. Zo, lekker opgeruimd en alleen goed spul in de kast.


Helaas kon Bert geen afscheid nemen van de kapotte mokken. 1 kreeg hij voor zijn verjaardag, 1 nam hij mee uit Luxemburg, een aantal kregen we voor onze bruiloft en zo had hij overal wel een verhaal bij. En natuurlijk klopt dat maar kapot is kapot. De 8 kapotte mokken zette Bert zo weer terug de kast in, die blijft hij gebruiken. Zucht, daar gaat de overzichtelijke plank. Samenwonen is geven en nemen, dit keer doe ik het er maar mee. De kapotte mokken worden in ieder geval niet meer aan bezoek aangeboden, dat is al fijn.

De kinderen kwamen thuis uit school en ik viel zowaar even in slaap op de bank: powernap. Daarna haalden Manuël en ik Esther op van een vriendinnetje en brachten we Manuël naar zwemles. Samen met Esther gingen we tijdens zwemles nog naar een andere kringloop, misschien zouden we daar nog wat voor Kerst vinden. Terwijl ik tussen het servies snuffelde had Esther iets anders gevonden; een fiets!
Ze vond de fiets geweldig en het is precies de maat waar ze nu aan toe is en dat voor maar 40 euro. Zo'n koopje gaan we niet weer vinden. We vroegen om de sleutel en daar moesten we een tijdje op wachten. Toen sloeg de stress wel toe, zwemles duurt maar 45 minuten, we hadden 20 minuten om in de winkel te zijn anders kwamen we te laat. Eindelijk was de juiste sleutel gevonden en reed Esther een stukje buiten om de fiets te proberen. Dat beviel goed. Esther straalde helemaal. Het was duidelijk dat we de fiets mee zouden nemen. We gingen op weg naar de kassa en sloten achteraan aan in de rij. De minuten tikten voorbij, omdat we toch moesten wachten maakten we maar een praatje met de mensen om ons heen.
Toen we eenmaal betaald hadden renden we naar de auto. Stoelen plat, fiets erin en we sjeesden naar zwemles. Wellicht overtrad ik de snelheid zo nu en dan maar Manuël was helemaal alleen in dat zwembad. Ik zag al een koud, bibberend jongetje die moederloos stond te wachten. We renden vanaf de parkeerplaats naar binnen en arriveerden 8 minuten te laat. Maar... Manuël was nog bezig. Wat een geluk dat de les uitliep! Manuël heeft niet in de gaten gehad dat wij te laat waren, dat was erg fijn. Volgende keer toch maar wat dichterbij het zwembad blijven, 45 minuten is zo voorbij.
Het leverde ons nu wel een leuke fiets op!


Bert stelde voor de fiets als verjaardagscadeau voor Esther te doen. Maar Esther moest daarvan lachen. Dat kan helemaal niet, ze had de fiets al gezien. Dat het een cadeau kon worden begreep ze echt niet. Ze was ook zo blij met de fiets, ze mag hem dus direct gebruiken. We geven wel een mandje als cadeau. 
Al met al leuke dingen gekocht voor een vriendelijke prijs. Helemaal passend bij het boek wat ik nu lees.





Reacties

Populaire posts van deze blog

Efteling

Nieuwe look

Zegenende zachte 7 jarige handen