Draaigeval slopen

Soms heb je een idee en dan moet het ook direct. Al tijden is het draaigeval van de pannenkast kapot. Eerder gingen de deurtjes al kapot, die heeft Bert aan elkaar gezet waardoor ze weer open kunnen maar niet meer zo ver. Eigenlijk best irritant maar het werkt goed genoeg om het voorlopig maar zo te laten. Het draaigeval is irritanter, je moet een knop onderaan induwen die zwaar gaat en alleen lukt met je voet als er een schoen omheen zit. Tijden accepteerden we het ongemak maar nu was ik het zat. 


Alle pannen gingen eruit. De bakvormen borg ik op in een andere kast. De koekenpannen die niet meer goed waren en we niet meer gebruiken gingen weg en zo ook een vergiet (waarom hebben we er 3?) en een ondefinieerbaar rond ding. De pannen die we wel gebruiken werden gepoetst. Toen was het tijd om het draaigeval eruit te halen. Met zo'n elektrische schroevenboormachine haalde ik steeds een stukje extra eruit. Toen alles los zat probeerde ik met grof geweld het ding te verwijderen. Dat leverde alleen een beschadiging op in het deurtje ernaast, niet zo handig. Na een tijd puzzelen kon ik het ding verder demonteren en uiteindelijk helemaal eruit halen.

Het kastje kreeg een sopje. Bovenaan zat nog een stang, die haalde ik ook los. Vervolgens klapte de achterkant, een wit spaanplaten ding, los. Kleinigheidje houd je altijd. We doen het maar met een stukje betonnen muur achteraan. 
Manuël moest naar zwemles en ik liet de keuken in chaos achter.


Tijdens zwemles gingen Esther en ik naar Blokker. Bert heeft de gewoonte om cadeaukaarten te laten verlopen. Ik vond een oude VVV kaart. Bert mompelde dat ik die maar voor iets moest gebruiken, dat hoef je me geen tweede keer te zeggen. We kochten een schoenenrek (kan best als pannenrek) en een pannenrek speciaal voor wok- en koekenpannen. Met de cadeaukaart en een bijdrage van 9 euro mochten we het meenemen.
We haalden Manuël weer op en zetten de boel thuis in elkaar.
De rekjes en de pannen gingen netjes in de kast. Op deze manier hebben we minder opbergruimte, zo zonder het draaigeval, maar het dwingt ook wel om alleen te houden wat we echt gebruiken. Het rekje voor de koekenpannen is niet zo stevig, benieuwd hoe die zich zal houden.
Het deurtje schroefde ik weer terug en voila, de kast is heerlijk op orde. Nu alleen het draaigeval nog uit huis zien te krijgen. In de kerstvakantie maar een keer langs de stort rijden.


Zo ziet het er allemaal lekker fris uit.
Op de volgende foto een ander inkijkje, dan zie je mijn vernielde achterkant. Houdt het huis levendig laten we maar zeggen. 


Ik had verwacht dat Bert niet blij zou zijn omdat ik de achterkant gesloopt heb en we nu met zo'n draaigeval in huis zitten wat natuurlijk vreselijk in de weg staat.  Maar niets van dat alles. Hij was heel blij en vindt het een mooie oplossing. Nou, dat is dan wel extra leuk als het klussen gewaardeerd wordt. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Efteling

Nieuwe look

Zegenende zachte 7 jarige handen