Shoppen met puber

Wat is het bloggen lang geleden! Ik had even wat tijd nodig om in mijn eigen cocon te zitten maar sta te popelen om weer te starten met bloggen. En er is ook zoveel om over te schrijven, genoeg om over los te gaan. Manuël verveelde zich en wilde mij 'mooi' maken. Ik kon ondertussen op de bank zitten en mijn boek lezen dus het leek mij een prima tijds verdrijf. Hij deed mijn haar, smeerde nagellak en deed lippenstift bij me op. Een uur liep ik rond met gekke staartjes en lippenstift die net niet helemaal op de lippen zat en daarna haalde ik het er weer vanaf, net op tijd om weer fatsoenlijk de deur open te kunnen doen. Helemaal niet erg om een levend verfdoek te zijn. 

Na het eten pakten we toetje, niks anders dan anders. Bert schudde de yoghurt voor gebruik, ook niet anders dan anders. Totdat het schudden begon en hij er achter kwam dat de dop al los zat. Overal yoghurt; op de vloer, de muur, de tafel en op Bert. Lachen, gieren, brullen. Wat hadden we een plezier.

Dit soort dingen maken het leven toch leuk. Je zult maar perfect zijn: saai.

Een dag later gingen Rachel en ik samen shoppen. Normaal koop ik veel tweedehands. Na een aantal broeken voor haar op Vinted te hebben gekocht die ze niet paste besloten we over te stappen op nieuw. De miskopen werden via Vinted weer doorverkocht en wij reden naar Shoeby, daar wilde Rachel graag heen. Haar benen blijven maar groeien en alle broeken werden te kort. Ze paste een heel aantal broeken en we besloten 4 stuks te kopen. Terwijl we naar de kassa liepen zag Rachel een zacht gele trui. Die kleur vond ze erg mooi. Ze keek naar het prijskaartje €34,95 en besloot dat ze de trui toch niet wilde. Haar bescheidenheid siert haar, ze vergelijkt nieuwprijzen met de tweedehands prijzen waar we normaal naar kijken, dat is geen eerlijke vergelijking. 'Ik let wel op de prijs, geef jij maar aan wat je mooi vindt'. Nou, die trui was wel heel mooi. En dus ging ze hem passen en inderdaad stond het haar heel mooi. De trui rekenden we dus ook af. Rachel schrok van het bedrag, gelukkig maar dan zij zich daar niet druk om hoeft te maken en ik was blij dat we Rachel zo konden verwennen met 4 splik splinter nieuwe broeken en een trui. Erg leuk om zo samen met haar te winkelen, gezellig en mooi dat ze oprecht dankbaar is voor al het moois dat ze kreeg. 

Nu is het weer tijd voor de hand op de knip. De belastingdienst wilde veel geld hebben en vrijgevig als we zijn betaalden we de blauwe enveloppen keurig. Maar we spraken af om niet te veel gekke uitgaven te doen. Dat ik toch een dierentuin abonnement kocht hield ik even geheim voor manlief. Dat is geen goede relatietip en uiteraard biechtte ik het op, hoe dat af liep vertel ik later. Nu is het donker en tikt de regen tegen de ramen, de laptop gaat de kast in en we gaan lezen bij kaarslicht. Lekker huiselijk.