Aardenvat

Op de valreep kochten we een wit gymshirt voor Rachel. De rest was allemaal netjes voor elkaar maar dat gymshirt moest bijna volledig wit of zwart zijn. Alles wat we zagen stond een print of vrij groot merk op of had een te wijde halslijn voor onze slanke den. Na schooltijd maakten we een ritje naar Zeeman. Daar slaagden we direct, dat was fijn. We kwamen ook dit tasje tegen en die kon ik niet laten liggen, geweldig! 'You can't make everybody happy. You're not pizza. Eind vorig seizoen heb ik me een beetje te druk gemaakt met overal willen helpen en bijspringen. In de kerk, op school, in het werk. Mijn streven dit jaar is om iets meer achterover te gaan leunen en niet direct mijn vinger op te steken als er iets moet gebeuren. Beetje ongemakkelijk nog want ik draag graag mijn steentje bij maar er zijn nog geen doden gevallen zonder mijn hulp en ik heb veel meer innerlijke rust waardoor de rest een stuk beter gaat. Ik bedenk me dan maar: ik ben geen pizza. Deze maand heb ik v...

Rachel bereidde zich voor op de middelbare school en daar hoort boeken kaften bij. Toevallig vind ik dat dus leuk om te doen dus we gingen samen aan de slag. Ze hoeft niet eens zo heel veel boeken te kaften dus we konden er goed ons best op doen. De tafel lag vol met materiaal en de naamstickers werden zorgvuldig gecombineerd bij het kaftpapier. Voor de andere kinderen moest er ook nog het één en ander voorbereid worden. We controleerden tassen, gymschoenen, gymkleren, broodtrommels en bekers. De hele kamer werd vol gelegd. Aan het begin nog gestructureerd maar op een gegeven moment ontplofte het. Zo was de start: Begin van de middag was ik toe aan eten. Overal om ons heen was chaos. Toen werd ik wat minder gezellig en schreeuwde bevelen naar iedereen. Bert kwam van zijn werkkamer naar beneden en greep in: het is etenstijd. En inderdaad, dat hielp. Eerst eten, dat in laten werken en daarna orde scheppen. Zo, dat is beter.  Op de vliering lagen de juiste maat gymschoenen voor Manuël...

Thuis vond iedereen al snel weer zijn draai. Alle vakantiedingen werden opgeruimd en we kwamen rustig bij van de reis. Esther kreeg de Assepoester jurk van het buurmeisje. Die deed ze direct aan en ze nam haar taak als Assepoester heel serieus. Ze poetste de vloer met een doekje en noemde mij consequent 'stiefmoeder'. Zelf wilde ik ook nog iets verder komen met de tuin. Ik beitste de tuintafel en tuinbank twee keer en streek er een laag nano coating overheen, hopelijk blijven ze daarmee langer mooi. De beits is nog vrij oranje maar dat was ons al verteld, dat gaat nog vergrijzen. Via Vinted kocht ik terracotta kleurige wollen vlaggetjes en samen met Rachel zochten we in de kringloop voor wat mooie items die we op de tafel konden zetten. We slaagden leuk met twee kaarsen standaarden en een grote vaas.  Het fotodoek die we van mijn vader begin van het jaar kregen voor Bert en mijn verjaardag hingen we ook op. Het is een foto die we zelf maakten op onze vorige vakantie en die hij ...

Woensdagochtend sliepen we langer om bij te komen van de lange reis. De kinderen vermaakten zich gelijk met de Nintendo, die was erg gemist. Onze koelkast en diepvries was helemaal leeg omdat we alle stroom in huis uitgezet hadden voor vertrek. Het lekkere is dat de diepvries en koelkast helemaal schoon en ontdooid zijn maar het betekende ook dat we geen brood hadden en andere verse etenswaren. Ik had een knallende hoofdpijn (kan niet zo goed tegen lang reizen) en Bert was moe maar voelde zich verder prima. Hij wilde dus wel ontbijt gaan kopen. In de tussentijd nam ik een lange douche, we zijn gewoon echt weer thuis! Bert kwam terug met grote tassen vol boodschappen. Hij had ook direct maar alles gehaald voor de komende 4 dagen, lekker zeg. Zo kwam het dat we rond lunchtijd pas aan het ontbijt zaten.  En wat smaakte een gewone volkoren boterham lekker met een glaasje drinkyoghurt en grote kop thee. Ondertussen waren de eerste 2 wassen gedraaid en wapperden aan de waslijn en waren d...

Eén regendag hadden we op vakantie. Uiteindelijk werd dat een regenochtend. We zaten knus in de tent met de tikkende regen op het tentdoek, dat heeft ook wel wat. Rachel ontwierp een nieuw logo voor de Action, vind ik eigenlijk veel mooier dan de huidige, misschien moeten ze Rachel maar inhuren. We speelden verder spelletjes. Bert was daar niet zo happig op. Gek genoeg deden we eindeloos veel bordspellen tijdens onze verkeringstijd en nu wil hij bijna nooit meer een spelletje doen. Maar hij had pech, moeders besloot dat iedereen meedeed en dus deed iedereen mee. We deden Monopoly deal. Esther hoorde bij mij en Manuël bij Bert, op die manier hadden we vier teams. Het eerste potje wonnen Bert en Manuël, dat samen met wat koffie zorgde voor veel vrolijkheid bij manlief, hij wou wel nog een potje spelen. Kijk eens aan. Het werd een gezellige ochtend. De middag was het droog maar omdat we ons er al op hadden ingesteld dat we bij de tent bleven zaten we naast de tent, lekker zo'n dag nik...

Bij de VVV vertelde een meneer ons dat iedereen naar een meertje loopt omdat het daar erg mooi is. Okido, dan gaan wij dat ook ontdekken. Dat iedereen daar heen gaat had die meneer niet in overdreven, het was er gigantisch druk op de parkeerplaats. We begonnen met een picknick en begonnen toen aan onze klim de berg op. We hadden ons niet verdiept in de afstand of de hoogte van de berg want als iedereen het kan dan kan het nooit ver zijn. Nou, dat was even anders. Inderdaad gingen heel veel mensen de berg op maar alsnog was het een flinke klim. 500 hoogtemeters in 3,5 kilometer. Het was eigenlijk een klein paadje de berg op die omhoog liep. Het ene stukje steiler dan de ander. Het was een prachtig pad, en met de stroompjes die we onderweg tegenkwamen zochten we vast wat verkoeling. Na 2 uur klimmen kwamen we in een opener stuk, we waren er bijna, prachtig die bergen. Eenmaal aangekomen bij het meer was daar een berghut waar je tegen contante betaling wat drinken of ijs kon kopen. Je kun...

500 kilometer verderop waren de Pyreneeën. We reden een heel aantal uur en arriveerden op camping nummer 2. De kleine tentjes waar we het weekend in geslapen hadden mochten drogen, door de dauw moesten ze nat ingepakt worden. Bert en ik zetten de grote tent neer, binnen een uur stond het gevaarte. We zijn inmiddels goed op elkaar ingespeeld bij het opzetten. Esther gaf ons instructies en had de indruk dat zij de boel aan het regelen was. De andere kinderen vermaakten zich in de speeltuin. Op een gegeven moment vroeg ze: 'redden jullie het even zonder mij?'. Ja hoor schatje, ga maar de speeltuin ontdekken. Dat was voor ons ook wel fijn, even rust na al het gekwebbel.  Ons plekje vanaf de achterzijde gezien: De dag erna konden de kleine tentjes weg en stond daar de eettafel met stoelen en hadden we nog genoeg leef en speelruimte over. Een heerlijke plek. En ook zo leuk dat er een klein beekje langs ons plekje stroomde, daar hebben ze heel wat mee gespeeld. Op vakantie gaat de was...

Zaterdag wilden we naar de oceaan. We zaten zo dichtbij en hadden er nog niets van gezien. We stapten begin van de middag in de auto om eerst maar eens te ontdekken wat een leuk plekje zou zijn. We reden en zagen alleen maar strand, we reden verder en ook daar was zand. Nergens water te ontdekken. We controleerden de kaart en zouden naast de Atlantische oceaan moeten staan maar het water was weg. We vermoeden dat Vector (van de Minions) de zee gestolen had. Daar rijd je dan 1000 kilometer voor. We gingen ergens op het strand zitten en keken uit op het zand. Tja, dat was ons uitje. Dat was toch wel heel teleurstellend. We zochten op internet uit dat de eb en vloed wel 3 meter hoogteverschil heeft op deze plek. In de ochtend en avond zou er wel water zijn. We besloten naar de supermarkt te gaan en dan maar in het zwembad op de camping te gaan zwemmen. Die avond gebruikten we de barbecue die op de camping stond, we aten heerlijk en hadden maar weinig afwas, lekker en makkelijk. Omdat we o...

Ondanks zorgvuldige voorbereidingen moet er zo'n laatste dag voor de vakantie een hoop gebeuren. Woensdagavond sloten we ons werk af. Donderdag gebruikten we om alles in de auto en kar te stoppen, de laatste boodschappen te halen en nog wat wasjes te draaien. 21 uur lagen we in bed, klaar voor de nacht. Bert sliep na een uur, dat wist ik omdat ik de klok van middernacht nog gezien heb. Het idee : je moet NU slapen hielp niet echt. Om 2 uur ging de wekker. Bert sprong onder de douche en ik regelde de laatste dingen : koffie en thee zetten, spullen die nog op tafel lagen in de auto zetten en de kinderen wakker maken. Esther deed haar ogen open en zei 'sodeknetters wat zaten mijn ogen hard dicht'. Daarna sprong ze uit bed en was vrolijk, midden in de nacht en klaar voor de vakantie. Manuël wilde niet wakker worden, hij mompelde dat hij moest slapen. Rachel had gelijk praatjes en Jonathan werd langzaam wakker, eerst nog wat stil maar toen was hij er. Kussens in de kar, schoenen...