Aardenvat

Woensdagmiddag was Manuël aan de beurt om naar de kapper te gaan. Bert en Jonathan waren de week ervoor geweest en Manuël mocht nog. Lekker om een zomerkoppie te krijgen. Esther wou mee en met z'n drieën gingen we ernaar toe. De schaar en tondeuse gingen erin en Manuël en vooral Esther kletsten gezellig met de kapper. Toen de haren klaar waren mocht Manuël een kleur gel kiezen. 'Roze in mijn haar en een rode stip op mijn neus'. En zijn wens werd vervuld. Hij kreeg roze krullen en een felrode stip op zijn neus. Prachtig vond hij het.  Een aantal keer werd al benoemd dat ze misschien wel snoep kregen na afloop. Misschien wel, misschien niet maar we gaan er niet om vragen. Vol verwachting liepen ze naar de kassa en wat een geluk, ze kregen allebei een lolly. Blij liepen ze terug naar de auto. Nog even in de lift de parkeergarage in, de lift op zich is al een belevenis, en we reden richting huis.  We maakten een kleine omweg zodat ik nog even naar een tweedehands kledingwinkel ...

Maandag kregen we zomaar een grote verrassing. Iemand had voor ons gezin gekookt! Echt te gek, zo lief. Uit mijn werk hoefde ik niet te koken maar kon ik op de bank ploffen en de boel wat aan kant maken, wat een luxe toen om 18 uur het eten gebracht werd. We kregen pasta met boerenkool. Ik had er nog nooit van gehoord maar het was erg lekker. Volgens Jonathan was dit het lekkerste wat hij ooit gegeten heeft. Alles zat erop en eraan, een bord met geraspte kaas, een fles rosé en bramen voor het toetje.  Bedankt lieve koker! We hebben genoten van je geschenk! Dinsdag werd het mega warm. De kinderen gingen naar de bso maar ik voelde me er niet prettig bij. Zo'n warme dag en ze dan wegbrengen. Tegenwoordig probeer ik te denken in mogelijkheden, wat kan er wel? De ochtend had ik een aantal afspraken staan dus was het toch echt wel handig als de kinderen weg zouden zijn. In de middag kon ik thuis werken. We spraken af dat ze tot na het middageten naar de bso zouden gaan en dan zou ik ze o...

Soms heb je zo'n dag, dan lukt het eten wel bijzonder goed. We aten spaghetti met van die rode saus gewoon uit pot en lekker dat het was. Geraspte kaas erover en een salade ernaast. Hoe simpel kan het zijn om te genieten. Zaterdag verliep de dag nogal sloom. Ik moest bijkomen van de (leuke) drukte die we gehad hadden en  kreeg het tempo er maar niet in. Dan maar alles in een lage versnelling. Bert bracht Rachel en Nichtje weg naar een gezamenlijke logeerpartij bij mijn opa en oma. Hij reed daarna direct door naar het centrum om Manuëls verjaardagscadeautjes te kopen.  Met de resterende 3 kinderen ontdekten we eerst waar een klasgenootje van Jonathan in de wijk komt te wonen en daarna stapten we op de fiets. We zouden een pakketje wegbrengen, een kort shirt voor Jonathan erbij halen en 2 dingen voor het avondeten.  Het pakketje wegbrengen ging goed, hoewel we ook zo'n pot vogelpindakaas erbij kochten. Kunnen de vogels weer in onze tuin terecht. Vervolgens kochten we bij Ze...

Vrijdag was Bert naar kantoor en kreeg ik 4 kinderen extra om voor te zorgen. Met 8 kinderen onder mijn hoede bereidde ik me goed voor op de dag. Voor 10 uur was iedereen in de kleren en het huis aan kant. De was hing buiten te wapperen, beneden leek het huis alsof het uit een tijdschrift kwam en ik lag op de bank met een kopje thee en een boterham met pindakaas. Voordat de eerste bezoekers kwamen plukte ik een paar bloemen uit de voortuin om in een vaas op tafel te zetten. Een goed begin is het halve werk. Daarna verliep de dag lekker. Eerst kregen we een nichtje te logeren voor Rachel. Die meiden zijn zo groot, die vermaken zich wel. De sfeer was ontspannen, de kinderen speelden en ik vond de rust om de boekenkast leeg te halen, schoon te maken, een plank vol boeken weg te doen en de rest netjes terug te zetten.  In de middag kwamen er nog 2 neefjes en een nichtje. Eerst dronk ik gezellig thee met mijn schoonzus en zwager en eind van de middag vertrokken zij en nam ik de zorg ove...

Zaterdagavond besloot ik spontaan te gaan minderen met suiker. Buiten de maandelijkse periodes om werd mijn huid veel langer geteisterd door puistjes. Wellicht helpt het om te minderen met suiker, het is sowieso niet verkeerd. Zondagochtend begon ik vol goede moed. Nee, geen croissantje voor mij. Geen cappuccino uit de Senseo, geen zondagse koek. Geen ciabatta bij de lunch, geen stokbroodje met smeersel. Geen bakje chips in de middag en de muesli die mega gezond oogt blijkt toch veel suiker te bevatten. Tjonge, dat had ik niet gedacht! De hele dag door zit er suiker door de producten die ik normaal wel eet. Het zorgt in ieder geval voor bewustwording.  Maandagochtend weer geen cappuccino. Ik dacht het makkelijk te kunnen missen maar het is toch wel jammer, kan er altijd van genieten. Ik ging naar kantoor en kocht voor iedereen een taartje inclusief mezelf. We verwelkomden een collega terug van zwangerschapsverlof. Bewust een suikermoment, dat moet kunnen. Verder hield ik me er weer...

En toen was het vakantie! Het voelt nog niet helemaal zo maar dat zal nog wel komen. Bert en ik werken nog een kleine 2 weken en dan zijn wij ook vrij. Eerst stond er zaterdag het kinderfeestje van Manuël op de planning. Bert vertrok in de ochtend met Jonathan naar het Wekeromse Zand om daar een schat te verstoppen. Ze haalden eerst bij de winkel zo'n grote zak waar allemaal kleine chipszakjes in zitten en verpakten deze in een doos. Ze begroeven de schat, markeerden de plek en schetsten de route.  Ondertussen ging ik met de kleintjes naar de winkel om de feestinkopen te doen. Normaal bereid ik zo'n feestje altijd van tevoren goed voor maar dit keer besloot ik dat het op de ochtend zelf ook wel kon. We kochten een vrolijk wegwerptafelkleed, pakjes drinken, een lunch en Manuël wou een zakje samenstellen die de kinderen mee naar huis mochten nemen. In de winkel waren er geen zakjes dus moesten we improviseren. Esther kreeg van een kinderfeestje iets mee in een feesthoed, dat kon ...

Woensdagmiddag kwam er een vriendinnetje van Esther mee naar huis. 2 meisjes, even groot, allebei een roze fietsje. Ze speelden heerlijk met elkaar. Soms die 2 meiden, soms het vriendinnetje met Manuël en soms met z’n drieën. Ondertussen maakten onze kinderen onderling ruzie. Kleine irritaties, duwtjes, gemopper. Ze waren onrustig, echt tijd voor vakantie! In de middag zou ik het vriendinnetje thuisbrengen want het lag op de route naar de fotograaf en het gemeentehuis. Daar moesten we 2 identiteitskaarten aanvragen. We dronken wat met elkaar en toen mocht iedereen plassen en schoenen aan doen. Ons viertal ging onder protest aan de gang. Het vriendinnetje weigerde, ze wou bij ons blijven. Ze wou absoluut haar schoenen niet aan. Wel heb je ooit, zo’n klein ding van 6 jaar. Rachel kreeg het voor elkaar. Uiteindelijk waren we zover en stapten we op de fiets. We brachten het vriendinnetje weg, maakten daar nog een praatje en vervolgden onze weg naar de fotograaf. Van Rachel en Manuël mochte...

Op de terugweg van school naar huis hadden Esther en ik ruzie. Ik weet niet eens meer waar het over ging maar zij was boos op mij en ik op haar. We fietsten naast elkaar en Manuël fietste achter ons. Zegt hij ineens: 'Esther, geef het maar geen benzine'. Wat een slimme kleuter, hij was verstandiger dan zijn moeder. Thuis besloot ik het kruidenkastje op te ruimen. Dat ding staat altijd propvol. Ik doe mijn best het huis leger te krijgen zodat het makkelijker is de boel op orde te krijgen en houden. Dat geeft mijzelf toch altijd het meeste rust. We hadden potjes met kruiden staan die in 2017 al over datum waren! En een aantal potjes waarvan we er 2 hadden, beiden voor de helft gevuld. Die konden mooi gecombineerd worden. Ik weet wel dat als je je huis leger en overzichtelijker wilt maken je niet hoeft te investeren in allerlei opbergmateriaal, maar toch... Zo'n kruidenrekje leek me erg leuk. Ik kocht er 1 en het paste nog maar net in het kastje. Het bovenste plankje kunnen we...

Onze commode hadden we na 11 jaar trouwe dienst niet meer nodig. Na eerst een poging te hebben gedaan deze te verkopen zette ik het toch maar op gratis af te halen. Weg is weg. Hij stond al beneden in de gang toen een jong stel de commode kwam ophalen. Er werd nog even gemeten of het kastje wel echt in de auto zou passen. Hij paste gelukkig en ik bood aan te helpen met tillen. Met een schuin oog keek ik naar haar buik en daar was niets te zien, wellicht pril zwanger? Ik liet haar zeker niet het houten ding tillen dus gebruikte ik mijn spierballen en tilde het kastje met de jongeman in de auto. Ze waren onder de indruk van de vriendelijkheid. Dat is toch niet meer dan normaal. Eenmaal in de auto kreeg ik een doosje chocolaatje, wat een leuke verrassing! De jongeman vertelde dat hij het kastje ging ombouwen tot kippenhok. Kippenhok? Ik moest er zo om lachen. Ze waren helemaal niet in verwachting, het kastje kwam in de tuin te staan. Een degelijk kippenhok vond hij erg prijzig en de goedk...