Pijn en huilen

Na het dagje sauna en mijn zus die oppaste werd het een latertje voor de kinderen en Bert en ik waren ook erg moe. We besloten geen wekker te zetten voor de kerkdienst van 9 uur, als we te laat wakker werden dan sloegen we een keer over. 
Die ochtend werd ik wakker met veel pijn. In mijn rug maar ook schietende pijn in mijn been en voet. Misschien had die sauna iets in de zenuw getriggerd? Het is maar goed dat we rustig aan konden doen. De kinderen speelden, Bert ging een rondje fietsen en ik bleef veel plat, dat hielp.
Maandag was mijn eerste werkafspraak een digitale en de tweede pas om 11 uur op een locatie in Ede. De dag kon dus thuis begonnen worden, dat was best lekker, zo kon ik tussendoor nog even liggen. De pijn leek wel erger te worden. Met de auto naar de werkafspraak en met een voet die niet goed meewerkte toch op de juiste plek gekomen. Tijdens de afspraak van een uur ben ik een aantal keer gaan staan, sorry mensen de afwisseling van houding is even nodig. Na afloop sleepte mijn voet mee en lukte de trap al niet meer, gelukkig was er een lift! Direct maar naar huis in plaats van naar ons kantoor.

Is het een tijdelijk ongemak? Komt het door de sauna en zal het zich snel herstellen? Speelt er iets anders? Sla mij maar lek, ik weet het niet. Het kost me in ieder geval energie die pijn. Veel liggen is het enige wat echt helpt. Afspraak met de dokter is gemaakt. Ondertussen baal ik als een stekker. Het ging zo goed met mijn gezondheid, afgezien van de paniekaanval laatst. Ik zie het al helemaal gebeuren: voor altijd zenuwpijn, niet meer kunnen werken, alle plannen die ik wil maken gaan niet lukken. Wat is dit nou? Is dit God die me afremt omdat ik weer plannen maakte? Natuurlijk is dat niet hoe God is, dat weet ik ook wel. Maar zo voelde het wel even. 
En steeds zo moe zijn na kleine activiteiten; de was ophangen, Esthers kamer opruimen, dat is niet grappig. Wat nu als er iets ernstigs onder zit? En toen ik klem zat in mezelf troostte de buurvouw me. Huilen, huilen, huilen, onrust en bang zijn. Ze liep mee naar huis, daar gunde ik mezelf een oxazepam (dat is al jaren geleden! Weer zo'n faalmoment... NEE, zelfzorg). Bert kwam thuis, ik ging slapen en toen werd alles weer rustiger.
De pijn nadat ik loop of zit blijft. Misschien is het tijdelijk, misschien speelt er iets anders? Daar mag de huisarts over een aantal dagen naar kijken.
Ondertussen ben ik zo blij met lieve mensen zoals de buurvrouw bij wie ik mocht uithuilen, mijn moeder die onverwachts langskwam en een vriendin die zei dat ik goed ben zoals ik ben. En nog zoveel anderen!
En toen las ik dit in mijn dagelijks dagboekje. En daar was ook de Here God die zei: 'Ik zorg voor jou'.

'Dicht bij Jezus, dagelijks genieten van zijn nabijheid' van Sarah Young


Eigenlijk wilde ik deze blog niet online zetten maar gewoon voor mezelf schrijven en toch heb ik dat wel gedaan. Omdat ik het zelf altijd zo bemoedigend vind om bij anderen te lezen dat ze ook maar mens zijn en dat echt niet altijd alles goed gaat. Zo is het leven, hoge pieken en diepe dalen.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Efteling

Afbeelding
Woensdag kreeg Esther een vriendinnetje hier te spelen. Ik gaf de kinderen voor schooltijd duidelijke instructies : fiets samen naar huis en vergeet het vriendinnetje niet. Het is er een van een tweeling, Manuëls reactie was heel serieus en te grappig : 'maar hoe weten we dan dat we de goede meenemen?'. Rachel was die dag met school naar de Efteling, ze kregen vanuit school een cadeaukaart mee van 15 euro om eten en drinken van te kopen. Rachel sprak met haar vriendinnen af dat ze zelf een flesje water mee zouden nemen en een broodtrommel voor tussen de middag. Dan hoefden ze alleen avondeten te kopen, een patatje, en van de rest van het geld konden ze dan een souvenir kopen. Slim kind.  Ze is in allerlei achtbanen geweest en heeft enorm genoten. Bert, Rachel en Esther houden van die spannende attracties. Jonathan, Manuël en ik helemaal niet. Nadat ik met Bert een keer in de Efteling de hele dag misselijk was na 1 achtbaan wil hij er niet meer (met mij) heen. Maar nu zie ik opt...
Meer lezen

Nieuwe look

Afbeelding
De jongens waren hard toe aan een kappersbeurt. Het haar van de meiden werd ook piekerig. Rachel ging op dinsdag zelf naar de kapper, ideaal dat ze dat nu zelf kan. Bert ging op vrijdag met de jongens en Esther. Esther had bedacht om haar haar kort te knippen. Ze kreeg veel reacties: dat moet je niet doen, je mooie lange haar, weet je het zeker? Ja, ook van mij. Ze vertelde overal van haar plannen en liet zelfs op school en in de kerk voor haar bidden dat het fijn bij de kapper zou zijn. Toen een jongen uit haar klas zei dat hij het jammer vond (groep 3 he) was de maat vol. Esther zei: 'ik ga dit gewoon doen want ik weet dat het mooi is. Ik luister naar mezelf'. En zo ging het. Voor de kapper nog even op de foto met haar broers.  En daarna weer.  De haren van de jongens weer lekker kort, en geen zorgen: die krullen van Manuël zitten er zo weer in.  Esther was dolgelukkig: een droom die uitkomt! En een goede reflectie van deze 7 jarige: als ik naar andere mensen had geluis...
Meer lezen

Zegenende zachte 7 jarige handen

Afbeelding
De hedera werd bezorgd met een grote vrachtwagen. De bezorger belde vooraf, de planten waren kapot en niet geschikt om te bezorgen maar hij moest ze leveren. Ik dacht dat het wel mee zou vallen, als de verpakking wat kapot is maakt me niks uit, als de planten maar de grond in kunnen. Toen hij de vrachtwagen voor reed mocht ik mee naar binnen. En inderdaad, wat een bende. Wortels lagen los en takken gebroken. Met grof geweld de vrachtwagen in gezet? Ik mocht de levering weigeren en dat deed ik dus maar. Wat ontzettend jammer van de planten, deze gaan het niet overleven. Het waren 2,3 meter hoge hedera, maar nu niet meer.  Vriendelijke bezorger, hij kon er ook niets aan doen. Ik nam contact op met de planten winkel, zij vochten het uit met de bezorgdienst. Conclusie voor ons : een week later kregen we de planten alsnog geleverd. Ik koos de hoogste maat maar heb er niet over nagedacht dat het ook wel eens te hoog kon zijn. Toen deze op de juiste manier geleverd werden stonden ze in de...
Meer lezen