Koningsdag

Op Koningsdag ging Rachels wekker om 5 uur. Al maanden was ze aan het knutselen voor de kleedjesmarkt. Ik beloofde ook op te staan en haar te helpen met wegkomen maar dat geloofde ze niet. Toen wilde ik mezelf natuurlijk bewijzen en dus ging mijn wekker om 5.15 uur. 

Overdag gaat het beter en dus slik ik iets minder pijnstillers. De Tramadol alleen nog maar als het echt niet anders kan en niet meer standaard. Zo dankbaar dat het overdag wat beter gaat, er is iets aan het veranderen! De nachten zijn wel slechter, de keerzijde van de medaille. De nacht was dus extra kort. Ik smeerde Rachels brood voor de lunch en vulde een thermoskan met thee. Zette haar fiets buiten en deed wat hand en spandiensten. Rachels reactie: 'waarom ben je wakker, je lijkt wel een zombie'. Gelukkig kan ik tienertaal vertalen en dit betekent zoiets als: 'wat lief dat je wakker bent want ik zie dat het je veel kost'. Soms is het goed om de vertaling van tienertaal te checken, net als met tongentaal maar dan net even anders, en zowaar Rachel bevestigde dat mijn vertaling klopte.

6.15 uur fietste ze de poort uit. Doe de groeten aan bekenden! 'Ja' zei ze, 'als ik Ariane Grande tegenkom zeg ik hoi'. Ja of gewoon tegen mensen uit de kerk ofzo. Waarop ze reageerde: 'je had het toch over bekenden?'. Laat maar het is nog vroeg, wegwezen jij. Op het laatst graaide ze nog wat speelgoed mee maar ze was vooral bepakt en beladen met zelfgemaakte magneten, schelpkaarsen en onderzetters. 

Het kind was uitgezwaaid, mijn nacht ging nog even 2 uur verder.

Toen kwamen de andere kinderen: we moeten koffie drinken met een tompouce! Zij wilden bij ons in de wijk op een kleedje gaan zitten. Zo werden Bert en ik uit bed getrommeld en begonnen we met koffie en tompouce. De kinderen hadden geen geduld en vlogen al snel uit. Zonder hulp installeerden ze zichzelf en zaten tot aan het eind van de markt, 14 uur, bij hun kleedje. De jongens verdienden allebei 8 euro. Esther was meer geïnteresseerd in kopen en kwam met de prachtigste aankopen terug.

Omdat ik me best goed voelde was het plan dat Bert en ik samen bij Rachel zouden kijken. Ze stond op de markt boven de parkeergarage en was dus goed te bereiken. Helaas lukte het eind van de ochtend niet. Ik kroop snel terug in bed, balen. Bert ging alleen omdat Rachel plakband nodig had. 

Bert kwam thuis met broodjes knakworst en hamburger. Oja en een lampje voor op tafel voor op de camping, parkeren bij de Mediamarkt was te verleidelijk om niet even binnen te snuffelen.

Na een paar uur liggen en een feestelijke lunch wilde Bert me naar het centrum brengen, de schat. En zowaar het lukte. Het was heerlijk om de Koningsdag sfeer zo mee te krijgen, overal kraampjes, de zon scheen uitbundig. Ik voelde me een ware diva.

Rachel zat met haar vriendinnen en het kraampje bestond uit hun zelfgemaakte dingen en allerlei speelgoed. Ik had niet in de gaten dat ze ook speelgoed zouden verkopen anders had ik Rachel daar wel mee geholpen. Iedereen kreeg zijn eigen opbrengst. Rachel zat van 6.30 uur tot eind van de middag en verdiende 8 euro. Dat vond ik wel sneu. Maar Rachel had een heerlijke dag die ze met haar vriendinnen afsloot bij McDonalds.

Volgend jaar gaat ze niet meer zelf dingen knutselen maar veel speelgoed verzamelen en dat verkopen. De les die ze leerde.

Rachel was gesloopt toen ze thuiskwam. Maar wel heel voldaan net als de andere kinderen. De moeheid kwam er uit in veel gemopper : 'ik ben blij dat ik morgen bij oma ga logeren want dan hoef ik niet meer bij jullie irritante mensen te zijn'. Mijn hersens kraakten wat hier de vertaling van kon zijn maar nee, dit was echt letterlijk. Lekker logeren kind en succes oma met deze oververmoeide tiener.