Aardenvat

Het was tijd voor de afspraak met de orthopeed. Bert en ik gingen samen naar het ziekenhuis. We moesten ons haasten en waren precies op tijd. Dat haasten had niet gehoeven want we hebben daar 45 minuten in de wachtkamer gezeten. Een jongen kwam binnen met krukken, had zijn afspraak en liep zonder krukken weer weg. Daar hebben we met de hele wachtkamer heerlijk om gelachen, hier moeten wel topartsen werken. Toen we eindelijk aan de beurt waren kreeg ik eerst een kort onderzoek maar ik was voorbereid. Of ik nu kom voor een zwangerschap, controle na bevalling of hernia, altijd zeggen die artsen : 'trek je broek maar uit'. Maar dit keer had ik een korte broek aangetrokken, en zowaar was dat voldoende om de controles uit te voeren. Na al die ziekenhuis bezoeken word ik er wel handig mee. De chirurg legde in duidelijke taal de opties en risico's uit. Ik koos voor een operatie, want nog langer wachten of het over gaat zie ik niet meer zitten. Bij de balie controleerden ze al mijn ...

Zondag was het zo'n heerlijke dag. De zon scheen en de pijn bleek minimaal. Hoe dit nu ineens kan? Een dagje pauze! Bert denkt omdat ik laatst zo dwingend heb gebeden, ik zie het maar als cadeautje. Ik hield me braaf rustig. De rest ging naar de kerk en ik keek liggend mee, daarna dronken we in de tuin koffie en was er alle tijd voor de krant, gezelligheid en een uitgebreide lunch. De pijn keerde minimaal terug en dus kroop ik in bed. Een dutje en nieuwe pijnstillers drukten het al snel de kop in. Bert vroeg of hij me mocht 'uitlaten'. Even samen naar buiten op een plek van mijn keus. Ja fijn! De kinderen bleven liever thuis (daar rekenden we al op) en wij reden naar een bos dichtbij huis. De auto werd voor het bospad gezet en we liepen 5 minuten tussen de bomen. Het groen, de zon, het vogelgekwetter, alles voelde als een feestje. Heel bijzonder.  We stonden even stil, zaten op een boomstronk en liepen weer terug. Tenminste, dat was de bedoeling. Het was meer strompelen. He...

Soms is opvoeden ingewikkeld en soms gaat het vanzelf. Soms lijk je geen resultaat te boeken en soms ineens verbazen die kinderen me, er is ook geen pijl op te trekken. We zijn nu bezig om de kinderen te leren de was in de wasmand te stoppen. Het lijkt een kleinigheidje maar blijkbaar is het heel ingewikkeld. Bergen was verzamelen zich op de slaapkamervloer als ik niet regelmatig een opruimrondje doe. Maar eigenlijk is het toch van de zotte dat ze dat niet zelf kunnen. En zeker nu met mijn rug is dingen van de grond rapen geen fijne bezigheid. Toen ik aan het klagen was dat ik alle wasmanden leeg had en daarna pas een rondje langs de slaapkamers deed en er gewoon weer een wasmand vol zat (een mens wil ook wel eens wat langer dan een paar minuten genieten van lege wasmanden) was Bert het zat. Nieuwe regel: alle was die niet in de wasmand zit wordt niet gewassen. Daar moeten we allemaal nog wat aan wennen. In de slaapkamers ligt er nu dus allemaal was op de grond en ik loop er langs en d...

Vaderdag kwam er weer aan. Hoewel ik gezegd had dat ik er niks aan ging doen voor Bert kon ik dat toch niet. Ik hou van speciale dagen. Op internet kwam ik een heel leuk idee tegen met een fotolijstje en legopoppetjes. Ik vulde onze gezinssamenstelling in om te zien hoeveel dat moest kosten. 80 euro! 80 euro voor een lijstje met wat legopoppetjes. Het zag er leuk uit maar om nu zoveel geld uit te geven voor zoiets ging me echt te ver. Ik liet het voorbeeld aan Rachel zien en zij kon het zelf wel maken. Ze dook in de legobak en zocht poppetjes en haarstukken bij elkaar zodat het lijkt op ons gezin. Een paar kapsels moesten geverfd worden om het meer te laten lijken. Met Rachels verf had ze dat snel voor elkaar. Rachel kocht een diep fotolijstje voor 4 euro en daarna kon het in elkaar gezet worden. Zo leuk hoe zelfstandig Rachel daarin is, zij regelt het allemaal wel.  En het resultaat mocht er wezen, het is zo leuk geworden! Bert was er ook blij mee en dat is natuurlijk het belangri...

Terwijl Jonathan in de badkamer stond om te gaan douchen kwam ik even langs voor een gesprek van hart tot hart. Een beetje seksuele voorlichting gewoon tussendoor. Ik stelde een heleboel vragen en naar aanleiding van zijn antwoorden vertelde ik hem een beetje meer. Van wat er nog gaat komen en dat hij alles mag vragen of vertellen. Hij luisterde geïnteresseerd en we hadden echt een heel mooi gesprek.  Bij het onderstoppen een uurtje later bedankte ik hem voor het fijne gesprek dat we hadden. Jonathan reageerde: 'je weet er niet veel van he? Ik denk dat je veel geleerd hebt vandaag'.  Op het antwoord dat we vast allebei dingen geleerd hebben reageerde hij ontkennend maar hij vond het fijn dat hij mij had kunnen helpen. Wat een figuur, te grappig dit.  Rachel kwam nog even langs om te vragen of je mocht fietsen bij... (en toen kwam er een vage omschrijving). Ik begreep er helemaal niets van. Uiteindelijk kwamen we eruit, ze was in het centrum, aan de rand, en had daar gefie...

Woensdag was best een lekkere dag. Mijn moeder was er in de ochtend en gaf me een lift naar de fysio. De fysio had een stagiaire bij zich, een jongen uit 5 VWO. Leuk vind ik dat. Mensen de mogelijkheid geven om te leren en te oriënteren op wat ze zelf willen. Ik kreeg nieuwe oefeningen mee en de fysio maakte de spieren goed los. Met name de spieren bij de wervelkolom deden me een partij zeer. Het kostte een paar uur om bij te komen van de behandeling maar toen ging het eigenlijk al wel weer. Dat was lekker vlot. De rest van de dag verliep zonder bijzonderheden, de kinderen speelden en ik deed rustig aan. Bert werkte de avond door om wat af te krijgen. Ik ging tegelijk met de kinderen naar boven om plat te kunnen liggen. Eerst shopte ik op Vinted wat leuke blousjes voor mezelf. Daarna kroop Rachel bij me in bed en bestelden we t-shirts voor haar. Ze scrolde Vinted door en koos er 16 uit. Allemaal bedrukt met tekst of vormen/kleuren en ruim vallend. Ik probeerde te snappen wat ze nu mooi...

Ik wist wel dat er vlekken zaten in het rolgordijn in de keuken maar het viel niet zo op. Mij niet tenminste. Tot het me ineens wel opviel. Hoe kan het überhaupt dat er zoveel vlekken zitten in zo'n rolgordijn? En hoe vies is het om hier tegenaan te kijken.  Op google typte ik 'mooi rolgordijn' en daar kwam direct een groenig rolgordijn tevoorschijn met roze bloemen. Precies de kleur blauw/groen die we ook op onze muur in de woonkamer hebben. Ik liet de vondst aan Bert zien, we namen de afmetingen op en bestelden het rolgordijn. Zo heb je een vies gordijn en zo is een nieuwe geregeld.  De muur achter het gordijn moest eerst maar geverfd worden, als de boel er toch af gaat is dat een mooie gelegenheid. Op dit kleine stukje muur zat nog de eerste verflaag die we erop smeerden: een hele lichtgrijze tint, tegen het witte aan. Maar toen we er echt wit op smeerden was het verschil toch wel erg groot! De keuken knapte er enorm van op die heerlijk fris witte tint. We wachten twee w...