Aardenvat

Op vrijdagavond vierden we pakjesavond. Doordat ik woensdag en donderdag vrij was en leuke dingen deed had ik wat meer energie en minder pijn, hoera. Er moesten nog tientallen cadeautjes ingepakt worden. Bert regelde de cadeaus en hij is heel gul. Vrijdagochtend pakte ik het grootste deel in aan de grote tafel, prima. Het was nog niet af en de kinderen waren in de middag thuis en dus verplaatste ik me naar onze slaapkamer om het af te maken. Inpakken op de grond. Tja, dat was niet zo slim. De pijn nam toe maar die cadeautjes moesten toch echt ingepakt en dus negeerde ik het. Dat heb ik die avond gemerkt, au.  Het deed niets af aan de gezelligheid. Tijdens het eten werd er op de deur gebonkt, Esther vloog onder de tafel van schrik. We haalden herinneringen op aan Jonathan op die leeftijd, hij moest hard huilen. Wat is het toch ook allemaal spannend. De zakken met cadeaus werden bij de uitgestalde surprises gezet en het feest kon echt beginnen. Na zo'n vier cadeautjes was iedereen dr...

Op woensdagochtend ging ik met een vriendin naar de bioscoop om Wicked te kijken. De film begon om 11.30 uur en duurde inclusief reclames maar liefst 3 uur. Wanneer eet een mens dan? We besloten om een lekker broodje te halen bij Bakker Bart en die mee te smokkelen. De kinderen zaten op tijd in de klas en net voor half 9 stapte ik de bakker in. Na 3 klanten was ik aan de beurt. Belegde broodjes? Nee hoor, die maken we niet zo vroeg. Daar zijn we veel te druk voor. Ik keek om me heen, geen andere klant te bekennen. Maar goed, zij zegt nee dan doe ik daar niet moeilijk over maar dan kan ze aan mij dus geen geld verdienen. Bij thuiskomst had ik een paar rustige uren. Even een wasje aanzetten en wat in huis rommelen, kopje koffie en toen was het al tijd om spullen te pakken. Mijn vriendin had het goede idee om een fleece dekentje mee te nemen voor tijdens de film. Kon dat dekentje mooi de thermoskan met thee verbergen en de twee theekoppen. Ja ja, zo'n knieperd ben ik. 10.45 uur stapte...

Op internet kwam ik iemand tegen die een Kerstkrans maakte van koffiefilters. Dat leek me nou leuk om te doen. Beetje bij beetje verzamelde ik de materialen: strokrans, koffiefilters nummer 2, lijm voor in het lijmpistool en een goudspray. Zondagmiddag was een mooi moment om aan de knutsel te gaan. Muziekje aan, kaarsen en lijmen maar. Er gingen meer dan honderd koffiefilters doorheen, best een ontspannend klusje. En het eindresultaat was verrassend leuk. Er miste nog een rode strik. Nergens vond ik in de week erna een leuke tot ik bij de Gamma tegen een variant aanliep die prima was. Wellicht loop ik nog een keer tegen een mooiere aan maar voor nu voldoet deze. Gezellig zo op de kastdeur.  Toen we wortels aten stopte Esther er 1 tussen haar wijsvinger en middelvinger en stak de wortelvinger op naar Rachel. Dat zorgde voor uitbundig gelach bij iedereen, hoe komt het kind hier nu weer bij? Rachel wilde een foto maken, Bert perfectioneerde de wortel tussen haar vingers en toen de fot...

Het leek me zo gezellig om de heg voor het huis te versieren met lampjes. Dat hebben we nog nooit gedaan maar nu het zo snel donker is verlang ik naar licht en gezelligheid. Bert vindt dat niet zo nodig en dus liet ik het idee varen, het is ook allemaal ijdelheid. Tot ik in de winkel tegen een lang lichtjessnoer aanliep voor buiten. Toen kon ik de verleiding niet weerstaan. Het snoer ging mee naar huis en ik versierde de heg er direct mee. Hoe moet het met het snoer over het pad heen? Ik legde er een buis op, te klein, een steen, gevaar voor struikelen en toen verstopte ik het snoer met blaadjes. Niet te moeilijk doen. Het versieren ging zo'n beetje van hup, hup. Geen plan of uitgemeten afstanden, gewoon hup, hup. Toen het donker werd en de lampjes aanstonden zag ik ineens dat het wellicht perfecter had gekund maar ja, kan mij het schelen. Ik vind het hartstikke gezellig zo.  Rachel was jarig en wat had het kind daar naar uit gezien, ze begon letterlijk 300 dagen van tevoren al met...