Aardenvat

Zo heb je niks en zo zit er ineens een zenuw bekneld. Al een paar weken had ik wat last hier en daar. Eerst mijn knie, een tijdje die ontlasten en de pijn ging weg, mooi zo. Toen kwam mijn bekken, tenminste ik dacht het het mijn bekken was maar nu twijfel ik of het toch niet al iets in mijn lage rug de pijn veroorzaakte. Ik deed goed mijn oefeningen om de bekken te stabiliseren en vermoedde dat het daarmee wel weg zou trekken. Woensdag bracht ik Jonathan met de fiets naar school, geen probleem. Bij thuiskomst besloot ik wat van de vliering te pakken, bij het naar beneden lopen voelde het niet lekker, verkeerde beweging? Ik besloot beneden voor het werken eerst maar eens wat oefeningen te doen en toen vlamde er een enorme pijnscheut door mijn been. Ik kon niet meer lopen, zitten of liggen zonder pijn. Wat is dit nu weer voor geks.  Eerst maar eens op de bank, mijn been kon niet stil liggen, alles deed pijn. Naar de wc lopen was vreselijk. Ik smeerde Midalgan, kreeg een warme kersenp...

In de kerk vierden we Avondmaal en daarna mochten wij koffie schenken. Rachel en Jonathan stonden bij de limonade, Bert en ik bij de koffie en thee en Esther en Manuël verrichten hand en span diensten. Het was reuze gezellig. Na afloop moest er ook opgeruimd worden. De overgebleven wijn ging door de gootsteen (jammer en voelde ook wel wat gek), het overgebleven brood lag op een schaal. De kinderen vroegen al of ze daar wat van mochten snoepen. Ja, geen idee eigenlijk. Gebruikt voor zo'n sacrament maar nu is het natuurlijk ook gewoon brood. We vroegen de koster wat er met het brood moest gebeuren. De kinderen kwamen enthousiast terug: ze mochten het brood in een zakje doen en meenemen naar huis.  Manuël mocht de koster helpen met het goed zetten van de stoelen. Daar was hij druk mee en helemaal in zijn element. Toen de rest al helemaal opgeruimd was was Manuël nog steeds bezig. De koster zei dat hij wel naar huis mocht gaan, hij had genoeg geholpen. Manuël liep beteuterd mee naar bu...

Op zaterdag mocht Esther voor het eerst naar zwemles. Na 11 maanden op de wachtlijst was het eindelijk zover. Ze was aanstekelijk enthousiast, zelfs zo dat alle kinderen mee wilden om haar aan te moedigen. Zo zaten we op zaterdagochtend om 8.30 uur aan de rand van het zwembad. Het is wel erg leuk dat de kinderen zo met elkaar mee kunnen leven. Esther liep direct naar de juf toe om te vertellen dat ze het wel een beetje spannend vond. De eerste keer in het water springen had ze wat hulp nodig (jufs hand) maar daarna was de spanning gebroken en deed ze heerlijk mee. In de avond lag ze compleet uitgeteld in bed. Ze had er zolang naar uitgekeken en nu zit ze dan echt op zwemles. Kijk dan hoe heerlijk zo'n compleet ontspannen kindje. Daar kun je toch uren naar kijken. Een leven geleden hadden wij een broodbakmachine. Toen we net getrouwd waren aten we bijna elke zondagochtend vers brood, heerlijk. Op 1 of andere manier is de kneedhaak kwijtgeraakt. Jaren stond het apparaat op de vlierin...

Toen zaten we een paar dagen zonder tweede auto. Kwam wel mooi uit dat het samenviel met de vakantie van de kinderen. Bert werkte namelijk maandag thuis zodat ik de auto meekon. Dinsdag gingen we allebei naar kantoor en zou Bert met de bus en trein gaan. Helaas reed de trein niet, geen probleem hij zou naar een ander station reizen om vanaf daar met de trein te gaan. Maar helaas, de bus kwam niet opdagen. Op dit soort dagen is reizen met het OV niet fijn. Het was 7.15 uur en inmiddels hadden we plan C: ik zou Bert naar station Veenendaal Centrum brengen. Zo gezegd, zo gedaan. Toen ik weer thuis kwam was het bijna 8 uur. In rap tempo maakten we ons klaar om naar de bso en naar het werk te gaan. Toen werd ik gebeld door de garage, mijn auto was klaar: top! Ik was toch al laat en besloot direct maar mijn auto te halen. Eerst de kinderen naar de bso, toen via de supermarkt om wat lekkers te kopen als bedankje voor de super goede service rondom mijn auto en daarna door naar de garage. Ik pa...